Ze zeggen dat passie iets is waar we geen controle over hebben. Ik ben het er niet mee eens. Ik denk dat het volledig controleerbaar is. Maar alleen voor meer. Voor mij kiezen we alleen of we meer of meer verliefd worden, maar het is onwaarschijnlijk dat we niet meer verliefd worden.
Passie laat ons met onze voeten in de wolken achter, de hele tijd met een grijns en wellustige gedachten. Het zorgt ervoor dat we bijna bij zonsopgang wakker worden om elkaar te zien en ook al zijn we erg slaperig, de volgende dag komen we glimlachend op het werk aan. Het zorgt ervoor dat we meer eten dan we zouden moeten, meer bewegen dan we zouden kunnen en bijna altijd te laat komen.
Dus, hoe beëindig je een verliefdheid? Hoe maak je zoiets heerlijks af? Ja, omdat we alleen uit elkaar gaan als de zaken slecht zijn en niet andersom.
Ik denk dat passies niet eindigen, ze evolueren. Ik zie geen andere manier waarop een relatie kan beginnen dan door passie. En ik zie geen andere manier waarop passie kan eindigen dan door liefde.
En als dat toch zo is, dan zal er, om een heel sterke reden, een einde aan moeten komen, er zal altijd dat gevoel zijn van ‘wat als…’ en daarom zal het niet voorbij zijn, het zal gewoon in een staat van wachten zijn. Wachten op het juiste moment voor je ultieme doel, het onvermijdelijke afrekenen met liefde.
Daarna ligt het probleem bij de Liefde, en alles wat daarbij hoort. De sensaties zijn echter anders en niet minder lonend. En zelfs Liefde, ik denk dat het oneindig is. Omdat oneindig het gevoel is, niet de toewijding.
