Het is niet nieuw dat we situaties horen, zien of meemaken waarin commerciële instellingen een kus, een kus of gebaren van genegenheid van paren van hetzelfde geslacht verbieden.
Onlangs een homopaar werd aangevallen na het uitwisselen van een kus in restaurant Sukyia, aan de Rua Augusta. Een ander was verboden een kusje te geven bij de Extra-hypermarkt, in het Aricanduva-winkelcentrum, in São Paulo.
Als je erover nadenkt, DE MANTEL vroeg de advocaat Thales Coïmbra, specialist in LHBT-recht, gaf tips en alternatieven om met vooroordelen van beveiligers, zakenmensen (…) om te gaan als we als koppel uitgaan.
Thales stelt dat het restaurant bepaald gedrag binnen de ruimte kan verbieden en dat het zelfs het recht heeft om zijn klantenkring te selecteren – veel vragen of bepaalde kleding eisen – maar dat het geen discriminerende eisen mag stellen op basis van genderidentiteit en seksuele geaardheid.
Met andere woorden: "Als het restaurant geen homokusjes wil, zal het ook heterokusjes moeten verbieden, anders ontstaat er discriminatie."
– Wat moet ik doen als er een beveiliger komt zeggen dat ik mijn vriend, echtgenoot of partner in het etablissement niet mag kussen?
– Vraag om te spreken met de persoon die verantwoordelijk is voor deze bestelling. Maak nooit, onder geen enkele omstandigheid, ruzie met de beveiliging. Naast dat je niets oplost, krijg je er alleen maar last van, waardoor je het risico loopt aangevallen te worden.
– Probeer voordat je met de manager spreekt dit gesprek vast te leggen, met behulp van audio en/of video en getuigen; je wilt immers ook niet aangevallen worden door de manager.
– Wanneer u met de verantwoordelijke persoon spreekt, vermeld dan uw rechten en zeg dat de vereiste illegaal is. Als hij erop staat, vertel hem dan dat je de politie moet bellen.
– Doe dit, zoek naar getuigen die aan uw kant staan en wees zeer geduldig, aangezien staatsagenten niet altijd zijn opgeleid om met gevallen van discriminatie om te gaan. Onthoud dat je niets verkeerd hebt gedaan en blijf kalm.
– Als het incident zich op werkdagen en tijdens kantooruren voordoet, kunt u DECRADI (politiebureau haatmisdrijven en intolerantie) bellen op 3311-3555.
– Wat als ik me in het nauw gedreven voel?
Wees nooit naïef genoeg om het alleen te doen of zonder vast te leggen wat er gebeurt. Zo brengt u voor niets uw integriteit in gevaar. Zoek iemand die je vergezelt en alles opneemt. Doe het bij voorkeur verborgen, omdat je de woede van de aanvaller niet wilt uitlokken. Ik zeg nogmaals: verspil nooit je tijd aan mensen die niets willen oplossen. Ga rechtstreeks spreken met de persoon die verantwoordelijk is voor de vestiging.
– Bij wie kan ik terecht bij fysieke of morele agressie?
Ga altijd naar de politie. Ongeacht of homofobie een misdaad is of niet, jij bent een persoon die is aangevallen en zij hebben de plicht om je te helpen. Zoals ik al eerder zei: als de aanval op weekdagen en tijdens kantooruren heeft plaatsgevonden, kunt u DECRADI (politiebureau voor haatmisdrijven en intolerantie) bellen op 3311-3555.
– Mag een etablissement homoseksuele klanten vragen om niet te zoenen in de ruimte?
Het restaurant kan bepaalde gedragingen binnen haar pand verbieden, niemand wordt immers gedwongen hier of daar te eten. Bovendien heeft hij het recht om zijn klantenkring te selecteren, bijvoorbeeld door veel te vragen of een outfit als dit of dat te eisen. Bij de Jockey Clube de SP komen mannen bijvoorbeeld niet binnen zonder broek.
Wat echter niet kan worden gedaan, zijn illegale eisen, dat wil zeggen eisen die de wet overtreden, bijvoorbeeld discriminerende eisen op basis van genderidentiteit en seksuele geaardheid. Als het restaurant geen homozoenen wil, zal het ook heterozoenen moeten verbieden, anders ontstaat er discriminatie.
– Wat is de straf voor een restaurant dat zich discriminerend opstelt en handelt?
In het geval van homozoenen is artikel 2, punt VIII, van staatswet nr. 10.948/2001 classificeert discriminatie van homoparen als een administratief misdrijf. De straf voor een commerciële vestiging varieert van een eenvoudige waarschuwing tot een boete (variërend van 20 tot 60 duizend reais) en kan zo ver gaan als opschorting of intrekking van de staatsexploitatievergunning.
Dit sluit een civiele actie tot schadevergoeding voor morele schade niet uit, noch een strafrechtelijke actie, aangezien het gedrag een misdrijf tegen de consument vormt (Weigering van betekening), waarvan de straf varieert van 2 tot 5 jaar, in overeenstemming met artikel 7 van wet nr. . 8.137/1990.
– Ondernemen mensen juridische stappen in de gevallen die openbaar worden en u bereiken?
Mensen zoeken vaak mijn juridische hulp. Er zijn echter maar weinig mensen die het proces daadwerkelijk volgen en dit heeft verschillende redenen. Er zijn mensen die gewoon willen vergeten wat er is gebeurd, maar die zich vergissen door te geloven dat het niet ondernemen van actie zal helpen. Je legt vuil onder het tapijt en dit kan in de toekomst psychologische gevolgen hebben, aangezien het een onopgelost probleem is. Er zijn mensen die op dit moment geen geld hebben om een advocaat in te huren of simpelweg andere prioriteiten hebben. Iedereen weet wat hem het meeste stoort. En er zijn mensen die zich niet eens bewust zijn van hun eigen rechten.
– Hoe belangrijk is de klacht?
Als ze gerechtigheid zoeken, lossen ze niet alleen een persoonlijk probleem op, maar een probleem dat ons allemaal teistert. En als het slachtoffer het opeisen van zijn rechten opgeeft, legitimeert hij het systeem dat vandaag de dag bestaat, waarin LGBT-mensen in angst leven. De agressor weet immers dat hij kan doen wat hij wil, omdat niemand iets zal doen.
