"Ik zal nooit meer honger hebben!" Zo riep Scarlett O'Hara (Vivien Leigh) in een van de meest emblematische scènes van het filmische epos "...Gone with the Wind", uit 1939.
Blijkbaar imiteerde de werkelijkheid de kunst, en in het echte leven besloot Vivien zichzelf niet seksueel uit te hongeren. Volgens een nieuwe biografie was de actrice een nymfomane en naast het verzamelen van mannelijke seks was ze ook biseksueel en had ze affaires met vrouwen.
Hoewel ze getrouwd was met de beroemde Engelse acteur Laurence Olivier, sprong Leigh – geboren in India in 1913 – met mannen en vrouwen over het hek, volgens het boek "Damn You, Scarlett O'Hara" (zoiets als "Damn You , Scarlett O'Hara" 'Hara), dat binnenkort in de VS zal worden uitgebracht.
Het werk stelt dat Vivien de gewoonte had om Scotty's, een bordeel in Los Angeles, te bezoeken, vergezeld door de homoseksuele regisseur George Cukor. De twee betaalden de jongens met pakjes sigaretten, sieraden en andere lekkernijen. De actrice werd zelfs uit een hotel in Italië gezet omdat ze te veel 'straatkinderen' naar haar kamer had gebracht.
Viviens houding doet ook denken aan een ander beroemd personage dat ze in de bioscoop speelde: de uitzinnige Blanche DuBois uit ‘A Streetcar Named Desire’, een film uit 1951 die haar de Oscar voor Beste Actrice opleverde – waarin ze speelde tegenover Marlon Brando, die volgens de film boek, was ook haar minnaar. Blanche was een menseneter en droeg de Black Tarantula naar het louche motel.
Vivien Leigh stierf in 1967, 53 jaar oud, aan tuberculose.
