Aanstaande vrijdag 26 november is Claudia Wonder vertrokken. Ze is een van de belangrijkste figuren uit de Braziliaanse homoscene en laat een artistieke en sociale erfenis achter waar je van gaat leren.
Geboren als Marco Antônio Abrão in 1955, vertoonde ze al in haar kindertijd en adolescentie een neiging tot de vrouwelijke persoonlijkheid. Nadat ze volwassen was geworden, werd ze een travestiet die begin jaren zeventig de bijnaam Claudia Wonder zou krijgen.
Gedurende de jaren zeventig begon Claudia op te treden in homo-nachtclubs in São Paulo, in shows die typerend waren voor het zogenaamde 'transformisme' dat destijds van kracht was. Ze introduceerde ook aanpassingen aan haar lichaam, op weg naar het creëren van het definitieve vrouwelijke beeld.
Ook in dit decennium begon Claudia's deelname aan de nationale cinema. Hij verscheen in films als "O Marginal" (1974) van Carlos Manga, en begon te verschijnen in beroemde pornofilms uit die periode, zoals "A Mulata que Queria Pecar" (1977) van Victor DiMello.
Aan het begin van de jaren 80 verliet pornochanchada het toneel en maakte plaats voor 'head'-films met expliciete seksscènes. Claudia leverde haar bijdrage aan het genre door te acteren in "Sex of the Abnormal" (1984) en "Sexo Livre" (1985), beide geregisseerd door Alfredo Sternheim.
Maar Claudia's grootste hoogstandje in de jaren 80 zou niet in de bioscoop zijn, maar in de muziek. Als leider van de rockband Jardim das Delícias werd ze iets ongekends in Brazilië: een travestiet die een rockgroep leidde. Met de show "Vômito do Mito" trad de band op in het underground huis Madame Satã, inclusief het historische optreden waarin Claudia naakt en met een paardenhoofd een kruisbessenbad binnenging en de vloeistof naar het publiek gooide, symbool voor het HIV-bloed. die explodeerde met de verschrikkelijke AIDS, op het hoogtepunt van de epidemie.
Vanaf dat moment werd Claudia een diva van de underground van de jaren tachtig en begon ze op te treden in avant-garde theatershows, met Teatro Oficina en andere gezelschappen. Zijn deelname aan "O Homem e o Cavalo" (1983), geregisseerd door José Antônio Martinez Corrêa, werd beroemd.
In de jaren negentig ging Claudia in ballingschap naar Europa en keerde aan het einde van het decennium terug naar Brazilië om haar positie als alternatieve diva uit São Paulo te hervatten. Hij speelde in de korte film "A Cama do Tesão" (90) van Lufe Steffen, en in de speelfilm "Carandiru" (2000) van Hector Babenco.
In de jaren 2000 begon Claudia verwoed te produceren, alsof ze tegen de klok racete. Hij hervatte zijn muzikale carrière en bracht in 2007 de cd "Funky Disco Fashion" uit, met pareltjes van de avond, zoals "Atendimento", dat een hit en jargon werd.
Midden in de shows om het album te promoten, vond ze nog tijd om het boek "Olhares de Claudia Wonder – Crônicas e Outra Histórias" te publiceren, uitgebracht door Edições GLS, en ontwikkelde ze ook intensief werk als militant en activist. Claudia werkte bij de Flor do Asfalto Gender Identity Study Group, nam deel aan de productie van Casarão Brasil en werkte bij het Diversity Reference Center.
Altijd vechtend voor een grotere LHBT-zichtbaarheid en de vernietiging van labels - ze noemde zichzelf alleen een travestiet omdat haar om een definitie werd gevraagd, maar beweerde "man en vrouw tegelijk" te zijn -, Claudia bleef volhardend en uitdagend, ongeacht de media waarin hij werkte.
De bekroning van zijn carrière was de film "Meu Amigo Claudia", een documentaire van filmmaker Dácio Pinheiro. De film, uitgebracht in 2009, vertelt in beelden, fragmenten uit films en shows, en getuigenissen van Claudia zelf, vrienden en persoonlijkheden, het hele indrukwekkende traject van Claudia.
Via een duizelingwekkende en fascinerende collage relateert de film Claudia's werk aan het politiek-sociale leven van Brazilië, waarbij de kracht en het belang van haar aanwezigheid wordt getoond. "Meu Amigo Claudia" ontving verschillende prijzen, ook buiten Brazilië.
En het succes van de documentaire vormde uiteindelijk de grote afsluiting van zijn carrière. Onverwachts nam Claudia op 55-jarige leeftijd afscheid van de scène. Zijn overlijden op de ochtend van 26 november in São Paulo – als gevolg van de ziekte cryptokokkose – schokte vrienden, fans en persoonlijkheden uit de Braziliaanse LGBT-scene.
Wij herdenken en respecteren een persoonlijkheid, kunstenaar en persoon die lessen leerde in moed en doorzettingsvermogen, en toch veel te bieden had aan zijn publiek en de samenleving. Tegenwoordig is het LGBT-universum triester. Moge de ster van Claudia Wonder in tijden van duisternis en vervolging van homo's schijnen en dienen als licht en gids voor toekomstige generaties.
Bekijk de onderstaande fotogalerij en de video met een van Claudia's laatste televisieoptredens, tijdens het programma "Bola Dentro", geproduceerd door TV DE OMSLAG op het WK 2010.
