Voortbordurend op de berichtgeving over de gemeenteraadsverkiezingen, de website Een kap stuurde vragen naar alle LGBT-kandidaten voor raadslid in de stad São Paulo. Dezelfde vragen zijn gestuurd naar de tien vertegenwoordigers van de homogemeenschap die zich kandidaat stellen voor een zetel in de gemeenteraad van de stad. Hieronder zie je het interview met Bill da Pizza, PSOL-kandidaat.
Hoe ontstond voor u de mogelijkheid om raadslid te worden?
Ik ben altijd geïnteresseerd geweest in politiek. Ik werkte aan het project "Diversidade nas Praças" en toen het management van Kassab in 2006 Autorama probeerde te sluiten, waar ik pizza verkocht, benaderde ik Giannazi. Samen met hem en andere mensen heb ik meegewerkt aan het verzet tegen de sluiting van Autorama. Vanaf dat moment ontstond er een band en dit jaar deed zich de kans voor om gemeenteraadslid te worden en vooral de grote LHBT-gemeenschap van de stad te vertegenwoordigen.
Wat onderscheidt jou van andere kandidaten?
In tegenstelling tot kandidaten van andere partijen heb ik de volledige vrijheid om LGBT-mensen in PSOL te verdedigen. Bovendien heb ik verschillende problemen van de stad uit de eerste hand meegemaakt... Ik werd geslagen door de politie in Autorama, ik heb een dochter die studeert aan een openbare school waarvan ik weet dat die een tekort heeft, ik ben een ondernemer, maar dat doe ik niet. Ik heb geen toegang tot kapitaal, en ik kreeg te maken met veel homofobie op straat en in mijn familie, die evangelisch is. Ik heb dus veel gemeen met wie ik ook wil vertegenwoordigen, ik weet wat we nodig hebben.
Wat zijn uw belangrijkste voorstellen?
Afhankelijk van mijn verhaal wil ik vooral de stem zijn van LHBT’ers in São Paulo. Daarom wil ik homofobie vanaf het begin voorkomen en onderwijs voor diversiteit garanderen. Bovendien zal ik ervoor strijden dat ambtenaren, vooral in de gezondheidszorg en GCM, worden opgeleid in de omgang met LGBT-mensen. Ik zal bijzondere aandacht besteden aan travestieten en transseksuelen, die het meest kwetsbaar zijn. Strijd tenslotte voor meer middelen voor publieke voorzieningen gericht op LHBT’s die al bestaan (CADS, CCH, CRD), en maak het mogelijk dat er nog meer komen.
Hoe denkt u homofobe aanvallen in de straten van de SP te helpen bestrijden?
Kijk, beveiliging heeft twee doelen. Eén daarvan is preventie, en dan denken we aan educatie voor diversiteit, in campagnes die de anti-homofobiewetten die al bestaan bekend maken, zoals staatswet nr. 10.948/2001, zodat LGBT-mensen geïnformeerd worden en zelf voor respect kunnen vechten. Verder kunnen we ervoor zorgen dat GCM echt zorg draagt voor openbare plekken waar LHBT’s wonen, zoals Arouche, Autorama, Benedito Calixto. Er is nog een ander aspect, namelijk straf. We moeten er eerst voor zorgen dat iedereen die beledigd is, dit meldt. Om dit te kunnen doen moeten LGBT-mensen op de hoogte zijn van de kanalen die al bestaan: bel 100, het Openbaar Ministerie, het politiebureau, enz. Met statistieken kunnen we meer investeringen eisen. Verder zal ik mijn kantoor altijd open laten voor klachten over homofobie, zoals Giannazi al doet, die hiervoor een telefoonnummer heeft verstrekt. Maar het moet ook gezegd worden dat de burgerpolitie, die tot de staat behoort, hiervoor zorgt, en als raadslid zal ik lawaai maken en klagen als er vertraging is.
Wat is volgens jou het grootste probleem waarmee de LHBT-bevolking in São Paulo momenteel wordt geconfronteerd?
Het grootste probleem voor LHBT’s in São Paulo, en ook voor hetero’s, is het gebrek aan POLITIEK. Het stadhuis moet de burgers vertegenwoordigen en niet de belangen van enkelingen dienen. Daar hebben we het hoogste bustarief van Brazilië, slecht openbaar vervoer, slecht onderwijs van slechte kwaliteit voor ruim 900 studenten... En dat geldt ook voor LHBT'ers, Kassab beloofde 2 miljoen reais en investeerde de afgelopen jaren slechts één miljoen! Het is dus noodzakelijk om ons echt in te zetten voor de bevolking, voor degenen die het nodig hebben.
Hoe bent u van plan uw politieke bondgenoten op te bouwen?
Ik bouw bondgenoten vanuit een kern waarover niet kan worden onderhandeld: de belangen van LGBT-mensen en gemarginaliseerde mensen in het algemeen. Als iemand wil vechten voor de rechten van LGBT-mensen, stemlozen, daklozen, enz., kunnen ze op mijn hulp rekenen. Mijn echte bondgenoot zal de LGBT-gemeenschap zijn en ik weet dat ze op mij zullen stemmen, omdat ik niet geloof in dit verhaal dat homo's niet op homo's stemmen en we gaan het op 07 oktober bewijzen dat homo's wel stemmen voor homo's.
