Wat kunnen we leren van het fiasco van de demonstratie tegen de dood van homoseksuelen door de ‘regenboogmaniak’, die slechts een zestal katten samenbracht in Parque do Paturis, in Carapicuíba, aan de rand van Groot-São Paulo? Weten groepen die onze rechten verdedigen hoe ze een protest moeten organiseren? Of geloven homo's niet meer in strijdbaarheid of zijn ze gewoon vervreemd? De zoektocht naar deze antwoorden opende in 2009 het seizoen van felle discussies op LHBT-fora, nadat A Capa (waarin verslag werd gedaan van het protest) de mislukking van de politieke daad openbaar maakte, wat een golf van commentaren en repercussies in de homomedia veroorzaakte.
Sinds 1994 heb ik als verslaggever tientallen straatprotesten verslagen, waarvan sommige zelfs gewelddadige confrontaties met de politie betroffen. Ik ben al geïnfiltreerd in radicale partijen, geïnspireerd door de communistische ideologie, die een demonstratie altijd als een oorlogsoperatie hebben gezien, met goed gedefinieerde strategieën om ruimtes te bezetten en zelfs een instinct voor gevaar, zoals bepalen wie met politieschilden en wapenstokken te maken krijgt. de meest schokkende beelden voor kranten en tv en geven zo meer zichtbaarheid aan de zaak en brengen verandering teweeg. Hieronder staan enkele punten die ik tijdens deze periode heb geleerd over de kunst van het mobiliseren van menigten en het tot zijn uiteindelijke consequenties brengen van een vlag.
1- Juiste tijd, juiste plaats: ontdek de dag en tijd die de meeste mensen zullen aantrekken, praat vooraf met uw doelgroep, onderzoek de toegang en vervoersfaciliteiten, geef reisopties aan in een brochure of e-mail, kaarten. Bekijk de weersvoorspelling voor die dag. Zoek naar tussentijden (niet te vroeg, niet te laat). Vraag bijvoorbeeld of een televisienieuwsprogramma voldoende tijd en voorwaarden heeft om beelden van uw evenement te verslaan en te bewerken. Als u op zoek bent naar media-aanwezigheid, houd er dan rekening mee dat de redactiekamers in het weekend in ploegendienst werken, wat betekent dat er minder mensen de straat op gaan. Het is noodzakelijk om hen vooraf op de hoogte te stellen en vooraf afspraken te maken met degenen die gewoonlijk dit soort nieuws verslaan. Publiceer in zowel traditionele als alternatieve media. Houd er rekening mee dat het onwaarschijnlijk is dat er de volgende dag een protest op zaterdag zal plaatsvinden, aangezien de zondagedities op vrijdag sluiten. Zorg ervoor dat uw protest niet concurreert met evenementen van algemeen belang, zoals sportbeslissingen.
2 – Specificeer de doelstellingen: vermijd generieke thema's om uw demonstratie te presenteren ("we zijn hier om homofobie en de minachting van de autoriteiten aan de kaak te stellen"). Dit maakt je slaperig. Het is noodzakelijk om de toespraken, posters, spandoeken, t-shirts en slogans te concentreren op een specifiek geval, een urgente situatie met snelle collectieve identificatie. Zoek woordvoerders, mensen die bereid zijn hun gezicht te laten zien, verhalen te vertellen en getuigenissen af te leggen over de zaak. Maak vooraf een stappenplan voor acties. Een goed protest moet een begin- en eindtijd hebben, om niet voortijdig verspreiding te veroorzaken. Zowel deelnemers als de media moeten rekening houden met de volgorde van wat er zal gebeuren, aangezien er een sfeer van spanning heerst bij het bezetten van de openbare weg. Verminder deze angsten en risico's. Verdeel de taken goed bij het organiseren, definiëren van namen en contacten van degenen die verantwoordelijk zijn voor logistiek, veiligheid en communicatie.
3 – Actueel nieuws: Weet dat een van de maatstaven voor het succes van een protest de repercussie is die het in de gemeenschap veroorzaakt, het aantal nieuwe bondgenoten voor de zaak of de stappen die zijn genomen om het gerapporteerde probleem op te lossen. Om deze mobilisatie te creëren en te versterken is het nodig de hoop te wekken dat het de moeite waard is om tijd te verspillen en aan die daad deel te nemen, dat niemand een marionet of kanonnenvoer is voor persoonlijke en kleinzielige belangen. Het is belangrijk om de maatregelen bekend te maken die de organisatoren al vóór het protest hebben genomen (door een openbare brief of verzoek aan de autoriteiten te sturen) en de steun te betuigen van een bewonderde figuur in uw gemeenschap, iemand met leiderschap (ook al is deze informeel, zoals een gemeenschapsleider, vakbondsman, religieus, kunstenaar, intellectueel of autoriteit zoals een raadslid). Het tonen van bondgenoten geeft een grotere dimensie aan het protest en moedigt deelnemers aan met nieuwe stemmen en benaderingen van het gerapporteerde probleem.
4 – Creëer een symbologie: Om harten en geesten te winnen gaat het niet alleen om de kracht van de gogó om slogans te roepen of autoriteiten uit te roepen. Deelnemers moeten de organisatoren vertrouwen en een soort identificatie creëren met hun toespraken en manier van optreden. Door deze empathie te creëren, wordt het gemakkelijker om vrienden uit te nodigen om het evenement te steunen. Daarom is het noodzakelijk om uw naaste bondgenoten te raadplegen over details zoals de decoratie van ondersteuningsauto's, berichten geschilderd op spandoeken, posters, t-shirts, knopen en vlaggen. Deelnemers moeten zich met dit alles verbonden voelen, geïnspireerd worden om te vechten, zich op hun gemak voelen en deel uitmaken van een beweging die hun manier van zijn, hun mening en hun smaak respecteert. Het is niet mogelijk om de Grieken en Trojanen tevreden te stellen, maar het is wel mogelijk om consensus te bereiken, iets dat een leider met goede argumenten en talent voor het onderhandelen over conflicten zou moeten weten. Vind creatieve mensen om deze ideeën uit te voeren.
5 – Plan de volgende dag: Bij het plannen van een protest bereid je je ook voor op de volgende dag. Een demonstratie is slechts één stap in de strijd voor een recht. Als de continuïteit van acties niet wordt gepland, is dit meestal tijdverspilling. Waarom heb je dan zoveel mensen gemobiliseerd?! Je moet precies weten waar je heen wilt: door een autoriteit ontvangen kunnen worden om een lijst met eisen op te halen? Tegenstanders van uw zaak dwingen om enige verandering aan te brengen? Formaliseer nieuwe steun en lidmaatschappen voor de groep? Dialogen met potentiële bondgenoten versterken? Nieuwe acties plannen? Beoordelingen over de omvang van het protest en de initiatieven ten gunste van de oplossing moeten objectief en nauwkeurig worden gemaakt. Het is ook nodig om interne problemen te bespreken (zijn alle taken voltooid? Is er een conflict tussen collega's? Geen respect voor een collectieve beslissing?) Alleen door fouten en mislukkingen te onderkennen is er een kans om de resultaten bij de volgende poging te verbeteren.
*Sérgio Ripardo is journalist en auteur van "Guia GLS SP" (Publifolha). Praat tegen hem: sergio.ripardo@uol.com.br
