Deze reflectie is niet tegen elke niet-heteroseksuele kandidatuur voor welk openbaar ambt dan ook, integendeel. Ik wil ook geen kritiek leveren op degenen die in hun verkiezingscampagnes hebben gepronkt, en ik wil zelfs geen kiezers/aanhangers van dragqueens, travestieten en homo-, biseksuele of lesbische activisten ontmoedigen die door Brazilië racen op zoek naar stemmen.
‘Ik denk dat, als het erom gaat uit de kast te komen om de verkiezingen te winnen, men moet begrijpen dat niemand alleen maar een flikker, een sluis of een dijk is, en dat is min of meer de manier waarop uiteindelijk een groot deel van de bevolking zal naar deze kandidaten en kandidaten die “uit onze gemeenschap” worden genoemd, kijken.
Mensen die op zoek zijn naar stemmen hebben, naast hun affectief-seksuele praktijken en verlangens, ook een geschiedenis van politisering of depolitisering, van betrokkenheid of apathie bij verschillende sociale bewegingen, van politieke benaderingen en partnerschappen of van onervarenheid en naïviteit op het gebied van geschillen. over machtsposities. Ze hebben niet alleen seks, gender en seksualiteit; het heeft een politieke partij, ideologie, religie, huidskleur, sociale klasse, politieke formatie, praktijken en discoursen van verschillende ordes, diffuse belangen en een geschiedenis.
Als het waar is dat het zijn van een flikker op zichzelf niemand diskwalificeert voor welk openbaar ambt dan ook, dan is het evenzeer waar dat dit niet het geval is. Hetzelfde geldt voor de categorie vrouw, zwart, arm, gehandicapt, intellectueel, etc. Als het andersom was geweest, zouden de zwarte president van de VS en onze eerste vrouwelijke president gedaan hebben wat echt gedaan moet worden om ervoor te zorgen dat zwarte mensen en vrouwen een betere levenskwaliteit hebben, of dat nu daar of hier is.
Bovendien is er sprake van een verzwarende factor. De tijd is gekomen dat we moeten begrijpen dat onze democratie met betrekking tot de verkiezingen voor raadsleden wordt geleid door de kiescoëfficiënt. De vacature in de raadzaal wordt dus niet bepaald door het aantal stemmen van elke kandidaat afzonderlijk, maar door het aantal stemmen van de partij of coalitie. We moeten voor eens en voor altijd collectief denken. Als uw kandidaat goede stemmen krijgt, maar zijn partij niet het benodigde stemaandeel haalt, zal hij niet winnen. Dat wil zeggen: het partijproject is meer waard dan de goede bedoelingen van elk van zijn favoriete kandidaten.
Voordat u dus beoordeelt of uw kandidaat LHBT is of niet, moet u eerst meer informatie zoeken om erachter te komen met wie hij betrokken is. Het is niet genoeg om hem of haar te vertrouwen, je moet geloven dat zijn of haar groep de beste is, en daarvoor is het goed om de geschiedenis te kennen van de politici in de partij waar hij of zij lid van is, en ook die van anderen. partijen waaruit zijn of haar coalitie bestaat. Kijk of je niet op een homo gaat stemmen en een homofoob kiest! En daarvoor is het niet voldoende om naar de toespraken tijdens deze verkiezingsperiode te luisteren. Het is noodzakelijk om de stemmen te controleren die de partij al heeft gegeven of geweigerd op staats- en federaal niveau met betrekking tot initiatieven die u belangrijk acht.
Val niet in het verkeerde identiteitsdiscours dat noodzakelijkerwijs “we LHBT’s moeten kiezen om meer rechten te hebben”. Of bent u de bevooroordeelde getuigenissen van wijlen plaatsvervangend Clodovil al vergeten? Of vindt u het moeilijk om te begrijpen dat het weinige dat we hebben bereikt te danken is aan de strijd van de sociale beweging voor seksuele diversiteit en het werk van bijvoorbeeld veel heteroseksuele politici?
We weten dat iedereen het recht heeft om aan verkiezingen deel te nemen, en dit moet uiteraard worden gegarandeerd. Het is ook duidelijk dat gender en seksualiteit, evenals andere verschillen, onze praktijk en onze strijd construeren, onze belangen markeren en een deel van onze solidariteit en ons gemeenschapsgevoel versterken. Daarom kunnen ze niet worden genegeerd. De belangrijke kwestie hier is niet om dit of dat verschil zo te overwaarderen dat je het gevaar dat voor je ligt niet meer ziet, dat je je niet bewust bent van de implicaties die je stem met zich meebrengt.
Heeft iemand zich ooit afgevraagd waarom zoveel politieke partijen die al aan de macht zijn het niet erg vinden om openlijk flikkerkandidaten op hun platform te hebben, maar de wetten die we nodig hebben niet goedkeuren?
We bevinden ons in moeilijke tijden, en als we onze ogen niet openen, zullen we ons vertegenwoordigd voelen, terwijl we in feite perverse processen van geweld tegen onszelf en andere ‘minderheidsgroepen’ aanwakkeren. In die zin, alsjeblieft, LHBT's, stem niet noodzakelijkerwijs op LHBT's. Analyseer eerst de partijen die zich inzetten voor onze strijd en waardeer ze. Het overheidsproject is meer waard dan de goede bedoelingen van veel queerkandidaten.
*Tiago Duque is socioloog en heeft ervaring als onderwijzer op verschillende gebieden, van lerarenopleiding tot straatsociaal onderwijs. Milita no Identidade – Strijd voor seksuele diversiteit Groep. Hij denkt en handelt graag mee met degenen die iets nieuws willen doen, op zoek naar een andere mogelijke wereld.
