In een gesprek met Een kapvertelt Marlon Teixeira hoe hij in de vier jaar dat hij als model werkte een succesvolle carrière opbouwde. Ontdekt op het strand, werd het meteen populair in internationale campagnes.
Zijn gezicht en lichaam (en wat voor lichaam!) zijn meer dan eens verschenen in advertenties voor Armani, Dior en Diesel. Vorig jaar fotografeerde hij samen met transseksueel Lea T. de zomercampagne voor het Rio-merk Blue Man, compleet met kus op de lippen en al. Vervolgens vertelt de kat over zijn carrière, onthult hoe hij omgaat met intimidatie door het homopubliek en wat hij doet om zijn lichaam in stand te houden.
Wat was de eerste baan waarvan je besefte dat je geld kon verdienen door als model te werken?
Kijk, het is moeilijk te zeggen, omdat veel mensen hiervan dromen. Maar ik ben al met grote merken gaan werken. Vanaf het begin heb ik voor Dior en Armani gewerkt. Ik had geluk. Er gebeurden dingen. Ik wist niet eens wat Dior was. Maar hij heeft nooit een moment gehad om miljonair te worden. Ik wacht er nog steeds op! (gelach). Nu probeer ik te behouden wat ik al heb opgebouwd.
Ben je ontdekt of heb je je carrière voortgezet?
Ik werd volledig ontdekt. In eerste instantie wilde ik dat niet, ik dacht dat het niets voor mij was. Tegenwoordig bestaan er geen vooroordelen meer tegen mannelijke modellen. Tegenwoordig wil iedereen model zijn. Ik was een strandjongen, ik ving golven, ik surfte professioneel. Ik had geen zin om een topmodel te worden, het lijkt alsof het gisteren was dat ik van huis ging.
Bij castings word je voortdurend beoordeeld. Hoe is het om ja en nee te ontvangen? Uw lichaam laten inspecteren en evalueren?
Het is eigenlijk vredig. Jij bent niet degene die de klus sluit. Je bent net als iedereen daar, dus de klant kan je leren kennen. Je laat je boek zien, praat. Ik voel me niet slecht over ja of nee.
Al uw campagnes hebben een sterke sexy aantrekkingskracht. Meestal pronk je met je lichaam. Heeft u last van deze overmatige blootstelling?
Ik bekijk dit op een supernormale manier. Ik weet niet wat mensen denken als ze mijn werk zien. Je ziet een foto en creëert in je hoofd wat je wilt. Wat mensen denken is hun probleem. De meesten zijn zich niet bewust van de ernst van een campagne, van het geld dat wordt geïnvesteerd om dat resultaat te bereiken. Ik heb nog nooit naakt op de foto gezet. Voor mij is er een grens. Ik ben verlegen. Voor mij is sexy zijn een baan, ik ben er niet om ophef te maken. Ik heb wel met een meer modieuze uitstraling gewerkt en ook met deze sexiere lijn. Mensen denken dat ik me een beetje rot voel over deze kwestie. Maar als ik daar ben, is het serieus werk. Als ik fotografeer, concentreer ik me op de foto en niet op wat mensen zullen denken.
Je zei dat je verlegen bent...
Veel mensen denken dat ik stout ben, maar ik ben een verlegen jongen, ik moet veel aan mijn verlegenheid werken. Ik ga hier komen, als er veel mensen zijn, met hun hoofd naar beneden, beschaamd, kom ik niet aan de top.
Je wordt beschouwd als een muze onder het homopubliek. Hoe is dat voor jou?
Ik volg deze blogs en websites niet veel. Ik geef er zelfs de voorkeur aan, zodat ik mezelf niet steeds zie en mezelf vergelijk. Intimidatie door homoseksuelen bestaat net zoals er sprake is van intimidatie van vrouwen. Mensen hebben het beeld dat homo's je komen aanvallen. Maar bij mij gebeurt het altijd beleefd. Voor mij maakt het niet uit wat iemand doet of niet doet. Veel mensen gaven commentaar toen ik met Lea T fotografeerde. Voor mij is wat ze wel of niet doet haar probleem, ik heb er niets mee te maken.
Heb je ooit tijdschriften voor een homopubliek gemaakt?
Als we even nadenken: wie is dan het publiek dat herenmodetijdschriften consumeert? Het zijn de homo's. Hoeveel heteromannen zullen een Vogue kopen? Het grootste mannelijke publiek is uiteindelijk homoseksueel. Als ik een redactie ga doen, ken ik het tijdschrift soms niet. Het kan dus zijn dat ik zelfs enkele foto's heb gemaakt voor een exclusief homoblad, maar dat is uiteindelijk niet eens aan mij doorgegeven. Maar ik heb nooit een pornografisch tijdschrift gemaakt. Ik had het geluk altijd met serieuze mensen te mogen werken, die mij naar serieus werk brachten.
Met welke fotograaf heb je het liefst samengewerkt?
In de fotografie heeft iedereen zijn eigen stijl van werken, van fotograferen. Ik heb met veel fotografen in Brazilië gewerkt die ik erg leuk vond. Jacques Dequeker, Cristiano, die geweldig en heel lief is, Gui Paganini. Miro deed mijn eerste klus, een Triton-campagne. En in het buitenland houd ik erg van het werk van Mert & Marcus (Mert Alas en Marcus Piggott), Steven Klein en Mario Sorrenti.
Wat doe je om dat lichaam in stand te houden?
Ik heb coole genetica. Ik ben te lui om naar de sportschool te gaan. Ik hou van surfen, ik skate. Ik probeer naar de sportschool te gaan, die routine te hebben. Vorig jaar heb ik een tijdje gesport, ik heb het een maand of zo gedaan. Maar ik voelde me echt stijf, ik ben graag flexibeler vanwege het surfen. Dus probeer ik andere activiteiten te doen ter vervanging van het sporten.
