Ik ga ervan uit dat iedereen hier wel eens van Metalized Hobsbawm heeft gehoord. Ja, die historicus die het boek heeft over het tijdperk van extremen – The Brief 20th Century.
Daarom spreekt hij, zoals u weet, over het feit dat er in de afgelopen eeuw geen enkel jaar van vrede tussen de volkeren heeft plaatsgevonden. Dit betekent dat we de afgelopen honderd jaar oorlogen hebben gehad.
Tegenwoordig zei ze in een gesprek met een bevriende historicus dat oorlogsconflicten al bestaan sinds de wereld bestaat. Dus zeggen dat we nog maar net het einde der tijden hebben bereikt, is onzin.
Ze besloot haar redenering door te zeggen dat we vandaag de dag veel beter zijn. We hebben tenminste kabel-tv. Ik kon niet anders dan het ermee eens zijn.
Waarom zeg ik dit? Even ter introductie van het onderwerp van vandaag. De uitersten. Ik heb hier veel over nagedacht. Onlangs postte dragqueen Cindy hier de video met een interview met Casey Heynes, de "Zangief Kid", de mollige jongen uit de Verenigde Staten die zijn pestkop sloeg.
De video laat zien hoe de jongen voortdurend werd vervolgd door andere studenten en hoe deze aanvallen vrij vaak plaatsvonden.
Eén ding dat mij intrigeerde was dat ze midden in het rapport uitlegden dat de school, die “tegen geweld is”, de twee studenten had geschorst. Zowel de mollige man was slachtoffer van pesterijen die "zichzelf bevrijdde van de provocaties" als de magere man die krom uit de strijd kwam.
Hoe is het mogelijk dat de jongen zo lang in stilte heeft moeten lijden zonder dat de school – die “tegen geweld is”, ik herhaal – niets deed. Er waren een indrukwekkend beeld, een hevig gevecht en een virale video op YouTube nodig voordat de school actie kon ondernemen. En in alle opzichten was de maatregel, om zo te zeggen, slechts een eenmalige maatregel.
Alleen hypocrisie en onze gewoonte om ongemak onder het tapijt te vegen verklaren dit. Het tijdperk van extremen is hier en nu – hallo Bolsonaro, die knuffel. Educatieve maatregelen, openhartige gesprekken met kinderen en een herziening van de houding moeten vorm krijgen, zodat pesten daadwerkelijk geen probleem meer is. Dit bestaat immers al heel lang, zelfs voordat er zo’n naam bestond, en het is zelfs een grap geworden.
Omdat pesten een modieuze term is en dit soort dingen gemakkelijk in diskrediet worden gebracht. Maar het is ook een serieus probleem dat onder ogen moet worden gezien en bestreden, zodat beelden als die van Casey Heynes en tragedies als de schietpartij in Realengo zich niet meer voordoen. Tenminste in de wereld die wij willen.
