Nuessa! Ik heb al lang niet meer geschreven! Ik mis je! Maar om mijn afwezigheid te rechtvaardigen ga ik over mijn vakantie schrijven.
Onze vakantie! Ja, want een fan die fan is, gaat samen op vakantie om de schattigheid niet los te laten.
We gingen naar Trancoso, een plek die ik al kende nadat ik vier jaar geleden aan een seizoen had gewerkt. Ik ontmoette hem, maar toen ik ging werken was het niet hetzelfde, ik diende tenslotte mensen die op vakantie waren. Daarom dacht ik dat ik terug moest gaan om de plek echt te leren kennen. En kijk, het was GEWELDIG!
Tatu kende het zuiden van Bahia niet en in tegenstelling tot de huwelijksreis die we naar Floripa maakten – waar ze zodra ze voet in de stad zette zei: “Hier zou ik wonen” – vond ze het niet zo leuk. Hij vond dat er niet veel te doen was, we zouden immers in maart gaan.
Maar Trancoso heeft deze eigenaardigheid. In eerste instantie vind je het niet zo geweldig, maar meestal zeg ik dat het maximaal 48 uur duurt. En het duurde korter dan ik had verwacht.
Op de eerste dag gingen we naar een hele coole en gastvrije kiosk/bar genaamd Tostex. Er is een versie ervan hier in SP, in Haddock Lobo Street, maar Tostex Praia is compleet anders dan elke strandkiosk die je bent tegengekomen. Er is ALLEEN elektronische muziek van het loungetype, met enkele House-accenten. Het heeft een absurd ongelooflijke inrichting en is buitengewoon gezellig.
De bediening is SUPER vriendelijk en het eten, vooral de prestigieuze zoete tostex, is geweldig. Natuurlijk heeft alles een prijs; flessenbier kost bijvoorbeeld R$ 7,00, maar weet je wat, het is het waard. De structuur is absurd. In het hoogseizoen organiseren ze een aantal elektronische clubs die de hele wereld kent. Oh! Badkamerdeuren zijn synoniem met de namen van onze meest “diepe” intimiteiten… lol
Over de wereld gesproken: het zuiden van Bahia en vooral Trancoso hebben veel buitenlanders. Het is een zeer rustieke plek, qua herbergen en restaurants, maar het rustieke vermengt zich met charme en de prijzen hebben gelijke tred gehouden met de glamour die de stad de afgelopen tien jaar heeft verworven. Maar als je goed onderzoek doet en in goede tijden gaat, zijn de prijzen betaalbaar en is alles erg goedkoop.
Daar zijn zelfs straatverkopers meer bereid buitenlanders te verwelkomen dan de incheckmedewerkers van Gol. We hebben zelfs vrienden gemaakt met Argentijnen, Finnen en Italianen. En kijk, ze houden van Brazilië! En vooral die uit São Paulo staan zeer goed aangeschreven, vraag mij niet waarom.
Nou, op de tweede dag huurden we een auto en gingen naar het strand van Curuípe en Espelho in Caraíva en onderweg stopten we om een indianenstam te ontmoeten. Geloven! Er zijn daar veel milieu- en inheemse beschermingsgebieden en ze zijn super ontvankelijk en leven in harmonie met toeristen en pesterijen. En tot mijn verbazing raakte ik bevriend met een luiaard die zijn (enorme!) nagels niet van mijn rug wilde loslaten om terug te keren naar zijn baasje, een hele vriendelijke Indiase vrouw.
Espelho e Curuípe is geweldig! In feite is het een woord dat ik hier niet zal stoppen met schrijven. Ik vind het zelfs nog mooier omdat het pad kronkelig is om er te komen. De weg is onverhard en als het regent, kom je daar niet meer terug. Elke minuut waard.
Daarna gingen we naar het strand van Taípe, een ander heel mooi en volledig leeg strand. We gingen zelfs topless! Iets waar we van houden als we naar verlaten stranden gaan. Als je het nog niet hebt gedaan, doe het dan alsjeblieft! En als je naakt kunt zwemmen, raad ik het ook aan. Net als je uit zee komt, trek je je bikini weer aan en verlies je hem niet in het water... lol
Op de tweede dag gingen we naar het strand van Santo André in Sta. Cruz Cabrália, een heel klein stadje dat voornamelijk leeft van de visserij en zeer bescheiden en behulpzame mensen heeft. Het ligt op 48 km van Trancoso en u moet twee veerboten nemen. Het is de moeite waard! Het strand was praktisch van ons, alleen deze keer deden we onze bikini's niet uit...hihihihi. Op de terugweg bezochten we Arraial d'Ajuda, maar slechts een beetje omdat het al laat in de middag was en we besloten nog een dag terug te keren, met de bus, aangezien bussen elk uur van Trancoso naar Arraial vertrekken en R$ 5,00 kosten. Wij hebben de auto tenslotte teruggebracht.
De stranden aan de Discovery Coast (ze noemen de regio zo, omdat langs deze stranden de eerste boten arriveerden) zijn allemaal erg goed om te zwemmen en de zee is warm. En de kiosken en clubs zijn voor elk wat wils: familie, alleenstaanden, koppels, druk, rustig, homo, elektronisch, axés, forrós, enz. Bovendien is het een geweldige kans om je ervaringen te oefenen met mensen uit andere landen en vrienden te maken. Oh! Een addendum: Bahia is voor Amsterdam zoals Amsterdam voor Bahia is… lol
Op dat moment was Tatu al verbaasd en zei zelfs dat ze een pension in Trancoso wil hebben om daar te wonen als ze met pensioen gaat of zelfs daarvoor. Met andere woorden, in minder dan 36 uur veranderde ze van gedachten. Zei ik niet?
Welnu, de dagen die volgden, nu alleen op de stranden van Trancoso, waren uiterst “schadelijk”. Het klimaat van Bahia is echt een aanvulling op ons en de stranden zijn zo mooi dat we zelfs op het zand hebben geslapen. Tijdens de wassende maan is het tij laag en kun je met het water tot aan je benen naar het midden van de oceaan gaan. De zee is zo helder als een zwembad en zonder ENIGE golven, zelfs geen golven. De zee is het duiken waard.
Hoe dan ook, wij Brazilianen hebben de vreselijke gewoonte om natie met politiek te verwarren. We vergeten ons land te kennen en bekritiseren alles en iedereen zonder zelfs maar de culturen van andere staten te kennen. Ons land is PRACHTIG! Ik heb nog nooit een buitenlander, toerist of immigrant, slecht over dit land zien spreken. En er is meer: wie hier komt, ziet alleen maar kansen en goede mensen! En we waarderen niet wat we hebben, en erger nog, we nemen niet eens de moeite om het te leren kennen.
REIS ROND UW LAND! BRAZILIË IS GEWELDIG!
