In de maand augustus gingen twee toneelstukken in São Paulo in première, waarvan het seizoen vrijwel gelijktijdig begon: "Garotos Noturno" en "Garotos da Noite". Beide zijn niet alleen qua titel vergelijkbaar, maar ook qua thema: het universum van de São Paulo michês.
De eerste debuteerde op 4 augustus. "Garotos Noturno" is geschreven door Gladston Ramos en geregisseerd door Sebah Vieira, en een cast bestaande uit negen acteurs. Ze spelen allemaal prostituees die worstelen met de ontberingen van hun beroep. Sommige acteurs spelen ook om beurten andere personages – in feite de klanten van de michês.
Het probleem van de show begint met de tekst, die in zijn gretigheid om alle drama's van de michês uit te beelden uiteindelijk verdwaalt en ongericht raakt. Er is geen gedefinieerde hoofdrolspeler en het publiek raakt verdwaald door verhalen en afleveringen te volgen die vaak niet worden afgerond of los in de show worden achtergelaten.
Dan komt de richting. Het was nodig om eenheid aan het geheel op te leggen, zodat het eindresultaat het idee creëerde van een mozaïek over het beroep. Uiteindelijk lijkt de voorstelling op een wandtapijt dat nog niet af is, nog niet aan elkaar is gestikt.
De mogelijkheid voor vreemde muzikale nummers die het verhaal doorkruisen draagt hieraan bij. Het zijn abstracte choreografieën die niet zeggen waar ze vandaan komen – vooral omdat ze met enige moeite door de acteurs worden uitgevoerd. Deze getuigen op hun beurt van onervarenheid in het acteervak. Vrijwel iedereen mist veiligheid en aanwezigheid, met uitzondering van Fernando Cursino.
Ondanks alles zijn er enkele goede momenten, zoals de scène waarin een van de michês wordt geïnterviewd door een voice-over – opgenomen door dragqueen Lully Fashion, die, zelfs zonder haar gezicht te laten zien, alleen met haar stem de scène steelt .
"Garotos da Noite", dat op 12 augustus in première ging, doet het beter. Met tekst van Thiago Salles en regie door René Ramos weet de voorstelling een dieper portret van het thema te creëren. Ten eerste omdat er slechts drie karakters worden gekozen: de michês Cabral, Bambolê en Estrela.
Door zich op de drie te concentreren, slaagt de tekst erin dieper in te gaan op de drama's en situaties van elk van hen. Op deze manier kan de kijker elk van hen daadwerkelijk leren kennen, begrijpen wie wie is, waar ze vandaan komen, waar ze heen willen, enz. Met andere woorden: de personages krijgen driedimensionaliteit.
Ook het management kiest voor enkele goede oplossingen. De drie acteurs vertolken al snel parallelle karakters en gebruiken daarbij bizarre maskers die een interessant en oneerbiedig effect creëren. De artiesten tonen vertrouwen op het podium, wat ook veel helpt.
Tenslotte is het spel tussen de drie intrigerend. De auteur Thiago Salles belichaamt de sentimentele Cabral, die zich verzet tegen zijn beroep en zijn leven wil veranderen; Chico Ribas kiest als Bambolê voor overdrijving en doet het uiteindelijk goed, waardoor een type ontstaat dat dicht bij cartoons en strips ligt, maar tegelijkertijd realistisch; en Wilsinho Torres speelt de "evil bitch", de kleine slechterik van de markt, met een zekere waarheidsgetrouwheid.
Het zwakke punt is uiteindelijk de uitkomst, die probeert een einde te maken aan elk personage en dus paden kiest die variëren van voorspelbaar tot moralistisch. Desondanks heeft de show een zeer positieve balans.
Het universum van de Michês, dat zoveel fascinatie koestert onder niet-Michês, is altijd een spannend onderwerp geweest voor film en theater. De show "Blue Jeans", van Zeno Wilde, markeerde een tijdperk in de jaren 80 en begin jaren 90 en werd verschillende keren opgevoerd. In de bioscoop bereikte Gus Van Sant perfectie toen hij het thema met Pasoliniaanse accenten benaderde in "Garotos de Programa" (My Own Private Idaho).
Misschien zal men op een dag ontdekken dat het leven van de michês diep van binnen niet zo spannend is. Ondertussen zullen nieuwe visies over dit universum aan het licht komen. De resultaten lopen sterk uiteen en het publiek heeft de mogelijkheid om het te controleren en zijn eigen conclusies te trekken. De jongens (allemaal) zijn nog steeds te zien.
Service:
Jongens van de Nacht
Vrijdag en zaterdag 21 uur / zondag 19 uur
Cacilda Becker Theater – Rua Tito, 295 / Lapa
R$ 10 – Tot 18/09
Nacht jongens
Donderdag, 21 uur
Acteurstheater – Praça Roosevelt, 172 / Consolação
R$ 20 – Tot 27/10
