Wat is een perfect lichaam? Wat moet je hebben om je aantrekkelijk te voelen? Mag iedereen zijn shirt uittrekken in een park, op straat of in een club? Welk type lichaam verdient een sensuele shoot?
+ Zie 10 transmannen die mooi zijn en ons laten kwijlen
Dit zijn enkele van de vragen waarvan de antwoorden schoonheidsstereotypen onthullen. En dat veroorzaakt op zijn beurt verschillende onzekerheden bij gewone mannen en de realiteit van hun lichaam.
Het was met dit in gedachten dat de journalist Rebecca Adams en de fotograaf Damon Dahlen, van de internationale Huffington Post, besloot mannen van in de twintig en zestig te fotograferen en te luisteren naar hun verhalen over het gevoel dat ze geen shirt hadden.
+ Slechts 4 van de 47 SP-raadsleden stemden vóór ‘gender’ op scholen
Ze stelt dat het stereotype van lichamen de levens van veel mensen beïnvloedt. En onderzoeken tonen aan dat mannen dikheid in verband brengen met ‘zwakte van de wil’ en ‘dunheid en spieren’ met gevoelens van ‘vertrouwen en kracht’. Daarom hebben we heel veel onzekere mannen.
Bekijk het werk en de rapporten:
.jpg)
“Ik hou er niet van om met mijn bovenlichaam naar mijn benen gebogen te zitten. Ik voel me buitengesloten omdat mijn buik voorbij de gordel reikt. Als ik geen shirt heb, probeer ik te gaan liggen of achterover te leunen om mijn bovenlichaam te strekken. Ik span ook voortdurend mijn armen en buikspieren. Door de pijn en spanning van het sporten voel ik me beter.”
"Ik voel me veel beter over mijn lichaam dan vroeger. Tot het einde van mijn studie had ik een zeer snelle stofwisseling, waarvan ik weet dat velen dit als een zegen zouden zien. Voor mij zorgde dit ervoor dat ik, zoals vrienden soms hebben beschreven, van ‘holocaust-overlevende’. Sindsdien is mijn stofwisseling flink vertraagd. Ik ga zo nu en dan naar de sportschool, en ik denk dat dat een beetje heeft bijgedragen aan mijn zelfvertrouwen.”
“Ik vind het heel vervelend dat ik in de loop der jaren zoveel heb moeten loslaten. Toen ik jonger was, tilde ik gewichten op, en ik ken de kosten van loslaten, en de strijd die ik nu heb om de verloren tijd in te halen. Ik zou me schamen als ik dit zou vertellen (aan vrienden). Ik maak me zorgen over wat ze denken, niet alleen omdat ik echt dik ben, maar hoe raar zou het zijn om zoiets te zeggen in een gesprek tussen mannen? Het is niet iets dat gemakkelijk aanvaardbaar is.”
“Als ik in het openbaar mijn shirt uittrek, schaam ik me erg voor mijn lichaam. Het voelt niet natuurlijk om shirtloos te zijn. Het is alsof alle ogen op mij gericht zijn en niemand het leuk vindt wat ze zien. Ik ben 1,90 m aan de buitenkant, maar ik voel me 1,60 m aan de binnenkant."
“Ik voel me over het algemeen goed over mijn lichaam, vooral gezien mijn leeftijd, 55. Maar nu heb ik besloten dat ik, na het maken van deze foto's, terug ga naar mijn studiegewicht van 90, als het niet om gezondheidsredenen is, dan ook om me beter over mezelf te voelen."
“Ik denk dat ik gezonder zou kunnen zijn op het gebied van lichaamsbeweging en voeding, en het resultaat zou een gezonder lichaam en geest zijn. Gezond zijn is het hoofddoel, er goed uitzien is iets extra's, niet essentieel. Soms eet ik heel slecht, en zelfs dan kom ik niet veel aan. Mensen worden boos als ik dat zeg, dus ik houd mijn mond.”
“Ik voel me comfortabel en vrij zonder shirt. Ik zie mijn lichaam als een soort kunst. Er zijn een aantal gebieden die ik graag zou willen verbeteren, maar mijn bouw bevalt me zeker.”
“Vandaag voel ik me goed over mijn lichaam. Ik ben me bewust van de dingen die ik kan verbeteren en van persoonlijke 'imperfecties', maar over het algemeen vind ik het prima. [Mijn vrienden en ik] praten vooral over hoe we in vorm moeten komen en naar de sportschool moeten gaan.”
“Ik heb me altijd op mijn gemak gevoeld met mijn lichaam. Omdat ik zo mager ben, zegt iemand altijd iets goeds of slechts: de meesten zeggen dat ik meer hamburgers moet eten. Toen ik jonger was, stoorde het mij. Nu glimlach ik alleen maar en zeg ik dat ik het zou eten als het niet slecht voor mijn gezondheid was!
“Het voelt alsof ik mijn lichaam in de steek heb gelaten. Op de middelbare school dacht ik: 'Ik ben zo mager, ik moet sterker worden', maar nu is het meer: 'Ik ben zo mager en ik heb nog steeds een buik.' In die zin verdubbelden mijn onzekerheden. Het hebben van magere armen en een bierbuik staat ver af van het mannelijke, gespierde archetype."
“Aangezien ik 59 jaar oud ben, zijn de dingen niet meer zo stevig of symmetrisch als vroeger, maar ik heb geen probleem met mijn lichaam, en dat heb ik ook nooit gehad. Soms praat ik met vrienden over weer naar de sportschool gaan en meer bewegen, maar alleen omdat het nu allemaal bergafwaarts gaat.”
“Normaal gesproken denk ik dat niemand kan zien of ik een buik heb als ik een shirt draag, dus als ik mijn shirt uittrek, voelt het alsof ik een groot geheim prijsgeef. Ik kan me geen tijd in mijn leven herinneren waarin ik me volledig op mijn gemak voelde met mijn lichaam. Na de universiteit werd het erger, misschien vanwege de onzekerheid bij het maken van nieuwe vrienden, het verhuizen naar een andere stad en het vinden van een nieuwe levensstijl. Maar nu, in 2015, begon ik zekerder en zelfverzekerder te worden met mijn lichaam."
