Er was een massaprogramma nodig, zoals Band's "CQC", voordat Jair Bolsonaro bekend werd als een van de meest bevooroordeelde figuren in ons huidige politieke scenario.
Jair Bolsonaro, verkozen tot federaal afgevaardigde van Rio de Janeiro door de Progessista-partij, die een tegenstrijdigheid vertoont omdat het een van de meest reactionaire partijen is, is een militair van opleiding, verdediger van de dictatuur, voorstander van marteling in gevallen van drugshandel en een verklaarde homofoob.
Lang vóór de controverse rond zangeres Preta Gil was de hulpsheriff al bekend bij het homopubliek omdat hij opschepte over barbaarse praktijken tegen homorechten. Vorig jaar gaf Jair Bolsonaro tijdens het programma "Participação Popular", op TV Câmara, waarin de "Spanking Law" werd besproken - een project dat elke lijfstraf voor kinderen verbiedt - een boodschap aan ouders die het gedrag van hun kind willen veranderen. , dat wil zeggen: maak hem eerlijk: ga voor fysieke agressie.
De hulpsheriff vergeleek, in dezelfde redenering, drugsverslaafden met homoseksuele kinderen. "Als een jongen omgaat met een stoner, zal hij uiteindelijk gaan snuiven, en als hij omgaat met een homoseksuele man, zal hij zeker een wietkop worden. Op dat moment zetten een paar klappen op hem het kind op het spel. juiste spoor", zei hij tegen "Folha de São Paulo."
De belangrijkste organisator van het ‘anti-homofront’ in het Congres, Jair Bolsonaro, ging zelfs zo ver dat hij stelde dat de zogenaamde ‘homokit’ – materiaal ontwikkeld door het MEC (ministerie van Onderwijs) voor het basisonderwijs om homofobie te bestrijden – “ moedigt promiscuïteit en homoseksualiteit aan".
Niet tevreden verklaarde hij dat hij "in naam van familie en goede gewoonten" alles zal doen om elke wet te voorkomen die de LGBT-klasse ten goede komt. Hij was onder meer van mening dat kinderen van huidige ouders geen homoseksueel worden. Door dit alles toe te voegen aan de racistische verklaring tegen de zanger Preta Gil, ontstond er een sterke beweging tegen de plaatsvervanger. Binnen een dag werd het onderwerp het meest besproken onderwerp op Twitter. Met de hashtag #forabolsonaro spraken persoonlijkheden uit de media en de LGBT-gemeenschap zich uit in hun weerlegging van de bevooroordeelde uitspraken van het congreslid.
Senator Marta Suplicy (PT-SP), rapporteur van het wetsvoorstel dat homofobie criminaliseert, PLC 122, betreurde het standpunt van Bolsonaro en beschouwde het als een “schandaal dat er nog steeds van dit soort afgevaardigden zijn”. De lesbische schrijfster Vange Leonel verklaarde dat ze zich vernederd voelde door Bolsonaro's interview met "CQC". “Kan ‘Bostonaro’ worden gestraft op basis van de Afonso Arinos-wet (racisme)? Ja. Daarom moeten wij LHBT’s PLC-122 goedkeuren. Begrijp je dat?”, schreeuwde hij op zijn Twitter-pagina.
Ook zangeres Zélia Duncan reageerde op de provocaties van de parlementariër. "Bolsonaro geeft toe homofoob te zijn, maar ontkent racistisch te zijn, want racisme in Brazilië is een misdaad, homofobie niet. Wie net als ik walgt, steek je hand op!" Carlos Tufvesson, van de Coördinatie Seksuele Diversiteit van het stadhuis van Rio de Janeiro, verklaarde dat elke vorm van vooroordeel, of het nu racisme of homofobie is, niet kan worden geaccepteerd.
Federaal plaatsvervanger Jean Wyllys (PSOL-RJ), het belangrijkste doelwit in het Congres voor het verdedigen van LGBT-rechten, verklaarde tegenover ‘Estadão’ dat de parlementariër ‘weet dat hij door de taal is verraden en dat hij kan worden afgezet wegens racisme. om te zeggen dat hij 'gewoon' homofoob is".
Ook Carlos Bolsonaro (PP-RJ), raadslid in Rio de Janeiro, doet zijn achternaam eer aan. In een interview met het tijdschrift "Alfa" vroeg hij: "Welke vader is trots op een homoseksuele zoon?" De uitspraak is echter niet verrassend. Een dergelijke houding was te verwachten van iemand die was opgegroeid in een repressieve en extremistische omgeving.
Nu Jair Bolsonaro zoveel absurditeiten heeft geuit, is het verrassend dat zijn mandaat nu pas kan worden ingetrokken. Hoewel hij zijn afwijzing van homoseksuelen benadrukte, was de plaatsvervanger immuun voor kritiek. Nu, met de racistische verklaring aan Preta Gil, is er zelfs geloof in straf.
Als er enig positief feit is in deze trieste episode waarbij een parlementariër en de LGBT-gemeenschap betrokken zijn, dan is het wel het duidelijke belang om van homofobie een nationale misdaad te maken. In deze tijden van Bolsonaros en aanvallen op jonge homo's in São Paulo is de goedkeuring van PLC 122 nog nooit zo noodzakelijk geweest.
