"Ik heb liever dat mijn zoon homoseksueel is dan een dief." Dat hoorde ik deze Carnavalsdinsdag toevallig van een buurman. Gelukkig had ze het niet tegen mij, maar tegen haar vrienden. Eerlijk gezegd was ik geschokt door de opmerking, ondanks dat deze uit de tijd van mijn grootmoeder stamde. Maar in haar tijd gaven mensen er tenminste de voorkeur aan om te stelen dan het deeg te verbranden. Toch was het niet wat mij bang maakte dat ik tot het niveau van een crimineel was verheven. Integendeel. Waarom kunnen dieven geen homo zijn? Sluit het een het ander uit?
Hoewel er controverse bestaat, zijn niet alle dieven uitsluitend hetero, net zoals niet elke stylist, visagiste of soap-acteur homo is. Ze kunnen in hun vrije tijd ook homo zijn, waarom niet?! Veel homo's stelen, ja. Hoe zouden we anders de uitdrukking "Ik gaf het aan Elza" kunnen verklaren, die zo vaak voorkomt onder de franjevolle menigte? Wie denkt dat ik ongelijk heb, moet de eerste platformsandaal gooien, of beter nog, stelen. Welnu, er wordt aangenomen dat haar zoon dat is is geen homo. Hij is niet eens een dief. Hij is gewoon hetero. Goed voor zijn moeder, die zo bezorgd is. Maar als hij een dief was en bovendien homo?
Hoe het ook zij, aangezien het een het ander uitsluit, laat het dan een klein verdriet zijn als het gaat om het sterven van verdriet. Homoseksueel zijn heeft immers zijn voordelen. Op de dag dat ik kinderen krijg, dat wil zeggen, als ik ze krijg, hoef ik me tenminste geen zorgen te maken of ik wil dat hij een ezel of een heteroman is. Omdat het een het ander uitsluit, geef ik veel de voorkeur aan de eerste optie. Of ben ik bevooroordeeld als ik ezels verhef tot het niveau van SOMMIGE direct? Hoe dan ook, of hij nu hetero is of ezel, homo of een dief (of allemaal samen), wat er echt toe doet, is dat hij gezond en gelukkig is. En dat is het.
