17 mei wordt gekenmerkt door demonstraties en acties over de hele wereld om geweld tegen mensen op basis van genderidentiteit en/of seksuele geaardheid te bestrijden. Voor de Nationale Unie van lesbiennes, homo's, biseksuelen en transseksuelen (LGBT) in Amapá is het geweld dat mensen het meest heeft getroffen van psychologische aard. “Jonge LGBT-mensen worden ziek als gevolg van psychologische homofobie, en dat is wanneer je LGBT-fobische discours reproduceert. Dit is de reden dat deze jonge mensen ziek worden en geen toegang hebben tot een beleid voor geestelijke gezondheidszorg. Dit is een groot probleem. Onze jongeren zijn het slachtoffer en helaas vinden ze alcohol en andere illegale drugs een manier om het geweld waar ze in de samenleving onder lijden te misleiden”, aldus André Lopes, directeur institutionele betrekkingen bij de National LGBT Union. Dit soort psychologische homofobie waarop Lopes wijst, veroorzaakt onder meer psychische problemen. Wat er na deze homofobie komt, wordt volgens de regisseur niet gecontroleerd door de overheid. “We beschikken niet over gegevens omdat we helaas niet kunnen werken aan de geestelijke gezondheid van deze jonge LHBT’ers, of aan de behandeling die ons in staat kan stellen homofobie te emanciperen of te beëindigen. Dit is de ergste homofobie waar we mee te maken hebben, omdat het iets stils is, wat jonge mensen depressief maakt, zonder zelfrespect, en die door deze toespraak geen liefdevolle relatie kunnen opbouwen”, aldus Lopes. Deze donderdag (17e) wordt beschouwd als de Internationale Dag tegen Homofobie, die de datum viert waarop homoseksualiteit werd uitgesloten van de Internationale Classificatie van Ziekten en Gerelateerde Gezondheidsproblemen (ICD), een catalogus gepubliceerd door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO), in 1990. . Ondanks dat ze al bijna dertig jaar niet meer op deze lijst staan, moeten LGBT-mensen de samenleving nog steeds laten zien dat er niets mis is met het hebben van een andere seksuele geaardheid of geslacht dan een heteroseksueel. “Homofobie, de afkeer van LGBT-mensen, kan op verschillende manieren worden gedemonstreerd. Fysiek geweld is het wreedste, wanneer mensen worden vermoord vanwege hun seksuele geaardheid en genderidentiteit. Brazilië is nog steeds het land dat de meeste LGBT-mensen vermoordt”, herinnert hij zich. In de nacht van 29 oktober 2017 werd travestiet Niely Lafontayne, 30 jaar oud, gedood met een schot in het gezicht en een schot in de buik. Het misdrijf vond plaats op een prostitutieplek in Macapá, gepleegd door twee onbekende mannen en het motief was destijds nog onduidelijk. Het zijn gevallen als deze die het vermoeden doen rijzen dat de sterfgevallen werden veroorzaakt door homofobie. Moreel geweld en zelfmoord Lopes benadrukt dat de afkeer van homoseksualiteit vaak als een “grap” komt, waardoor LGBT-mensen begrijpen dat ze niet geaccepteerd worden waar ze wonen. “We lijden in het gezin, op school, op de universiteit, op het werk, in de samenleving zelf. Elke dag iemand 'flikker', 'dijk', 'vrachtwagenchauffeur' noemen en zeggen dat God dat niet accepteert. Psychologische homofobie leidt tot ziekte van de LGBT-bevolking en zelfs tot zelfmoord, vooral onder jonge LGBT-mensen”, informeerde hij. Volgens de Unie pleegden zes jongeren van januari tot 16 mei zelfmoord in Amapá, omdat hun seksuele geaardheid niet werd geaccepteerd door hun familie of vrienden. “Zelfmoord is stil. Het grote probleem is dat wanneer iemand zelfmoord pleegt, niemand wil praten over de reden waarom die persoon zelfmoord heeft gepleegd. Natuurlijk zijn er veel factoren, maar homofobie is een van de redenen. [.] Stel je voor hoe het is voor een tiener om te horen dat hij moet sterven omdat hij verlangt naar iemand van hetzelfde geslacht als hij. Dit is heel wreed”, aldus Lopes. Geïnstitutionaliseerde homofobie Ook homoseksuelen hebben vanwege hun seksualiteit moeite met de toegang tot openbare diensten, aldus de Unie. “Het onderzoek bijvoorbeeld. De travestieten zitten niet in de klaslokalen, maar in de prostitutieplekken, want de school was en is zeker niet bereid om deze leerlingen te dienen, te verwelkomen en in de klas te houden. Het is vaak de publieke agent die verhindert dat deze bevolking toegang heeft tot openbaar beleid, gezondheidszorg, onderwijs, sociale bijstand, of zelfs enige ruimte betreedt vanwege hun genderidentiteit”, merkte hij op. Dit soort barrières zullen deze donderdag het onderwerp zijn van een gesprek op de Macapá-campus van de Federale Universiteit van Amapá (Unifap), over de toegang tot hoger onderwijs. Het evenement genaamd ‘Café Debate’ is gratis en begint om 16 uur in de centrale kantine van de universiteit.
