Veel minder populair of commercieel dan andere data, wordt Vriendendag deze maandag (20) gevierd. En het richt zich op de banden van degenen die ervoor kozen en kozen om momenten met jou te delen.
+ Ontdek welke LGBT-producties strijden om de Emmy 2015
De LGBT-gemeenschap, die vaak als verdeeld wordt gezien, weeft ook belangrijke en fundamentele banden tussen de leden van de alfabetsoep.
Het is de cis-homoseksuele man die de tranen droogt en zijn travestietvriend motiveert. Het is een cis-lesbienne die die knuffel gaf aan de homoseksuele man die teleurgesteld was in zijn ex. Het is de transseksuele vrouw die het leven van haar biseksuele vriendin motiveerde. En iedereen bouwt aan een beter leven.
+ Winkelcentrum Santo André stopt met kussen, na beschuldiging van LHBT-mishandeling
De bovenstaande voorbeelden zijn niet louter utopieën. Zozeer zelfs dat de DE MANTEL ging op zoek naar inspirerende verhalen die vertellen over het belang van vriendschap.
"Ze redde me toen ik me verlaten, vies en schuldig voelde"
Itallon Lourenço, psychologiestudent en vriend van Naiana
"Begin vorig jaar, vlak nadat ik een relatie had beëindigd, had ik een algemene controle en kwam er een gezondheidsprobleem naar voren. Het was een extreem ingewikkelde tijd. Ik had geen contact met mijn familie, ik leed aan homofobie van mijn familieleden Ik veranderde van stad en de allianties waren allemaal afstandelijk. Aan het begin van mijn cursus ontmoette ik een meisje dat vanaf het begin heel voorzichtig met me was, Naiana. Ik was erg stil over mijn leven, maar omdat zij en ik militanten zijn , we zijn alleen dichterbij gekomen en zonder reden om al het gewicht te dragen, en ik weet dat er veel mensen in dezelfde situatie zijn die zelfmoord plegen.
Ik heb een fanpagina gemaakt om over mijn gevoelens te praten. Het hielp, maar het ontbrak aan aanraking, een knuffel, een woord… Ik vroeg haar om naar mijn publicaties te kijken en ze bedankte me voor haar vertrouwen. Ze was daar toen ik me alleen, verlaten, vies en schuldig voelde. Het is de persoon wiens glimlach of simpele prestaties genoeg zijn om mij gelukkig te maken. Zij is lesbisch en ik ben homo. Onze relatie doet me sterk denken aan de jaren 80, toen lesbische vrouwen hun vrienden zagen sterven en zichzelf organiseerden om voor hun leven te vechten. Vandaag, in een andere context, een context waarin ik een leven kan leiden dat net zo gezond is als ieder ander, heeft ze mij gered."
‘We zijn zij aan zij door de transitie gegaan, dat heeft ons kracht gegeven’
Johi Farias, activist in de Transmen-beweging, vriend van Samuca
"Ik heb een geweldige vriend die tegelijk met mij aan de transitie begon, terwijl ik niet eens wist wat het was of wat ik moest doen. In een groep transmannen vroeg ik of er iemand uit Rio de Janeiro was om te begeleiden mij. En hij – Samuca Castro – hij was de enige die mij antwoordde. Tijdens het eerste consult ontmoette ik hem en hij leerde me hoe ik de bestelling moest plaatsen en hoe alles werkte. Daarna beseften we dat de service niet werkte zoals we nodig hadden.
Soms was ik ontmoedigd en was hij degene die mij opvrolijkte. Soms wilde hij alles opgeven en zocht ik naar een oplossing. Totdat we een andere plek vonden om onze reis voort te zetten en er een echte vriendschap ontstond. We hadden een soortgelijk leven, we maakten ingewikkelde situaties mee, dus als de een down was, was de ander sterk. Na alles gingen we naar het kantoor van de openbare verdediger, gingen de hele dag naar verschillende burgerlijke standen en haalden zelfs onze certificaten. Op dat moment keken we elkaar aan, schudden elkaar de hand en hij zei: "Vanaf het begin samen." En ik concludeerde: Samen tot het einde."
Hij verscheen op zijn knieën en vroeg de liefde van zijn leven niet te kussen."
Luiz Becherine, cameraman
"Renan Correa (op de foto, zonder bril) en ik kennen elkaar al meer dan 15 jaar. Ons eerste contact was in Tunnel, toen een jongen me leek te plagen en een andere jongen knielde en me vroeg hem niet te kussen, omdat hij was de liefde van zijn leven. Die knielende jongen was Renan (lacht) en natuurlijk bleef ik niet bij de jongen. Een week later ontmoetten we elkaar weer en ontdekten al snel dat we op dezelfde school zaten.
Destijds spraken we de hele week over het inmiddels ter ziele gegane ICQ en waren altijd van plan om op vrijdag, zaterdag en zondag uit te gaan. We werden zo close dat iedereen zwoer dat we vriendjes waren. Zo erg zelfs dat toen ik op een keer mijn telefoon aan een jongen wilde geven, de jongen tegen me schreeuwde: "Hoe durf je je telefoon te geven waar je vriend bij is." Interessant genoeg maken we nooit ruzie om een man, maar ik beweer altijd dat ik stopte met het kussen van de man voor een man bij wie hij niet eens logeerde. Hij is mijn grote vriend."
"Ze gaf me de kracht om het huis te verlaten en onafhankelijker te zijn"
Thiago Marques, journalist, vriend van dragartiest Lisa
"We ontmoetten elkaar op de journalistiekschool in 2009 en sindsdien zijn we niet meer uit elkaar geweest. We hebben veel samen meegemaakt, goede en slechte, en niets heeft onze vriendschap kunnen doen wankelen. Ondanks dat het hetzelfde teken is (Kreeft) , we zijn heel anders. Lisa (drag queen) heeft altijd in de schijnwerpers gestaan, houdt van de camera, wordt graag gezien, ik ben verlegen, ik geef de voorkeur aan achter de schermen. We hebben meerdere keren gevochten, zelfs de laatste ruzie best zwaar.
Maar het heeft geen zin, we houden van elkaar en we kunnen het weer goed met elkaar vinden. De vriendschap werd in de loop van de tijd versterkt, met advies, met de hulp die de een de ander altijd gaf, in moeilijke tijden... We waren erg enthousiast over elkaars prestaties. Ze gaf me bijvoorbeeld veel advies, veel kracht om het huis te verlaten en onafhankelijker te worden. Lisa gaf me de volwassenheid die ik niet had. Na haar kan ik zeggen dat ik meer volwassen ben geworden."
"We gingen uitgaan, maar na het overlijden van mijn vader voelde ik de vriendschap"
Gustavo Don, coördinator van het Mogiano LGBT-forum, vriend van Victor
"Victor (Fontes) kende mij vanaf het tweede jaar van de middelbare school, we studeerden op dezelfde school, maar ik kende hem niet. Hij volgde mij op orkut en vervolgens op Facebook. En toen ik de Kisses for Feliciano-campagne creëerde, was een van de eerste mensen die de foto stuurde: Ik was met mijn moeder op de LGBT-parade. We spraken op Facebook en ontdekten dat we buren waren, waarna we dagelijks gingen uitgaan en samen van clubs genoten.
Nadat mijn vader overleed, was zijn hulp essentieel voor mij om uit een zeer depressieve fase te komen. Er was een dag die echt indruk op me maakte, toen ik praktisch de hele dag zonder enige motivatie in bed bleef liggen en hij alleen maar naar huis kwam om te praten. Dit toonde de hoeveelheid genegenheid en liefde die hij voor mij heeft. Ik beschouw hem als een broer op wie ik altijd kan rekenen. Het is een relatie die een leven lang meegaat, want ik kan niet leven zonder zijn vriendschap. ".
“Vriendschap met Julia verbreedde mijn horizon over transgenders”
Marcus Lucon, vriend van Julia Cavalcante
Ik geef toe dat ik, voordat ik een band met Julia kreeg, een verkeerd beeld van transgenders had. En ze hielp me het beter te begrijpen. Ik zei altijd: 'bij, zo is het niet'. We leren elkaar, met geduld en vriendschap. We praten over alles, van de meest nutteloze tot de meest controversiële en diepgaande onderwerpen. Maar we delen veel van onze dromen en dat geeft mij een enorm gevoel van vertrouwen, omdat we onze dromen alleen delen met degenen van wie we er deel van willen uitmaken”.
Heb je een vriend in het bijzonder onthouden? Laat jouw verhaal achter in de reactie hieronder!
