Het vijfde artikel van de Braziliaanse grondwet van 88 garandeert de vrije uitoefening van alle religies en dat de rechten van burgers die geen religie hebben niet worden ontzegd. Met andere woorden: we leven in een staat waar de kwestie van het geloof in de privésfeer blijft. gebied. Hier beweegt de staat zich richting de republikeinse en democratische kwestie. Voor het algemeen belang van iedereen.
Maar in dit Brazilië, waar mensen graag over praten als ‘tolerant’, ‘exotisch’ en ‘divers’, hebben we een vreemd moment meegemaakt, iets dat tien jaar geleden onvoorstelbaar zou zijn geweest: de vooruitgang van ideeën voor de oprichting van een evangelische staat, en deze beweging begon aan het einde van de jaren negentig en het begin van de 90e eeuw.
Evangelische groeperingen begrepen dat het niet genoeg was om radio-, tv- en gedrukte mediakanalen te hebben om hun respectievelijke opvattingen over de wereld te verspreiden, dus begonnen ze gepolitiseerd te raken en richtten ze ook politieke partijen op, zoals de PL (Liberale Partij), nu PR ( Republiek Partij). Tegenwoordig zijn religieuze parlementariërs echter verspreid over alle partijen, van rechts tot links.
Vanaf dat moment begrijpen deze parlementariërs die verbonden zijn met kerken ook dat het noodzakelijk is om een blok te vormen in de gemeentelijke kamers, wetgevende vergaderingen en natuurlijk in het Nationale Congres, om op deze manier over hun wetsontwerpen te kunnen onderhandelen... deze banken stellen weinig voor, ze werken meer om alles te blokkeren wat buiten hun gezichtspunt valt: abortus, elk project rond LHBT, het debat over drugs en de verwijdering van religieus onderwijs van scholen.
De eerste grote strijd van de evangelische bank in het Nationale Congres zal plaatsvinden tegen PLC 122/2006, dat tot doel heeft homofobie in heel Brazilië te criminaliseren. Vanuit deze strijd ziet de religieuze kliek de strijd tegen homorechten als haar belangrijkste bestaansreden. Vervolgens begon hij een ware ‘heilige oorlog’ te voeren, die hij tot nu toe heeft gewonnen. Tegenwoordig passeert geen enkel progressief project het congres zonder de controle van de fundamentalistische bank.
Een ander detail dat de morbiditeit onthult waarin deze groep opereert, is de campagne die zij voeren tegen lokale kandidaten die de LHBT-kwestie publiekelijk omarmen. Zoek maar eens wat ze hebben gedaan met voormalig congreslid Iara Bernardi (PT-SP) en Fátima Cleide (PT-RO), een echte graffiti met beide namen. De huidige burgemeester van Fortaleza, Luizianne Lins, kreeg tijdens de verkiezingen ook te maken met een sterke religieuze campagne. Op reclameborden stond dat Lins het stadhuis van Fortaleza had omgevormd tot Sodom en Gomorra. Gelukkig won Luizianne, maar in de meeste gevallen is het de nederlaag die de toon zet.
En net toen sommige religieuze mensen uit de kast kwamen en besloten de anti-homo-agenda te omarmen, legitimeerde de haatzaaiende uitlatingen van deze groepen ook extreemrechtse groepen en aanhangers van fascistische ideeën om naar voren te komen en werd er zelfs een mars gehouden in São Paulo. Paulo. De vereniging van de ergste: theocratische staat en fascisme.
In de editie van deze week staat in het tijdschrift Época een onthullend interview met pastor Silas Malafaia, leider van de Assembly of God. De religieuze leider maakt heel duidelijk wat de toon van de volgende verkiezingen zal zijn: Malafaia zegt dat alle volgende kandidaten zullen moeten zeggen waar ze in geloven en dat zij, de religieuze bank, het grootste obstakel vormen in het Nationale Congres als het komt op de homokwestie.
Op deze manier gezegd is het heel duidelijk dat we leven in een moment van krachtige aanval op het secularisme van de staat. Dat deze groepen, die nu in heel Brazilië projecten presenteren die de oprichting van een heteroseksuele trotsdag voorstellen, meer willen dan het creëren van zo'n viering om de cultuur van haat en onverdraagzaamheid te verspreiden, allemaal gecamoufleerd achter de Heer God, of Jezus. Farce. Als Christus bestond, zou hij de eerste zijn die stenen en tomaten naar de deuren van zulke tempels gooide. Welnu, ze deden alles behalve het prediken van het christelijke idee, dat bevrijdend was en geen castratie.
Als we bij de kwestie van religieuze programma’s op televisie komen, wordt het duidelijk dat regulering van de media noodzakelijk is. Als het onderverhuren van kanalen verboden is, waarom gebeurt dit dan en wordt geen enkele wet toegepast? Als de staat seculier is, waarom mogen dan predikanten en mensen die het geloof praktiseren zich kandidaat stellen voor functies die in theorie iedereen moeten vertegenwoordigen, ongeacht religie?
Deze gecamoufleerde religieuze bendes hebben een heel duidelijk project: het is macht gecombineerd met religie. Ze hebben één doel: het bekleden van leidinggevende posities en het opleggen van een evangelische staat. Breng vrouwen terug naar de keuken, homoseksuelen naar het getto en de gevangenis, leg één enkele gedachte op en verbied alle andere bestaande religies en ideeën.
Naast de genderkwestie is ook de strijd voor de toepassing van de seculiere staat urgent. Afgelopen zondag bezetten demonstranten vóór de seculiere staat de Avenida Paulista. Zo'n 300 mensen, dat is heel weinig, want als Malafaia en consorten besluiten daden te verrichten in de openbare ruimte, zetten ze miljoenen op straat.
Er zal veel politiek en een mars nodig zijn voordat de seculiere staat de implementatie van een evangelische staat in Brazilië kan voorkomen.
