We hebben ooit samen gestudeerd. Maar hij was een saai mens. Het was nee. EN. Hoe dan ook. Uiteindelijk ben ik vanwege overmacht gestopt met de cursus, maar ik heb vrienden die zijn doorgegaan. Soms lunch ik met ze en zo nu en dan praten we slecht over dat cijfer.
Maar geen onnodig kwaad. Een slechte zaak, want de man is een slechterik, een beetje irritant. Voor mij heeft hij nooit iets groots gedaan, maar zijn slecht geformuleerde vragen en opmerkingen op de meest ongepaste momenten zorgen er alleen voor dat ik die vriendelijke gele glimlach laat horen.
Laatst hebben we tijdens een van deze lunches commentaar gegeven op je Facebook-profiel. En zie, een van deze vrienden zei dat deze slechterik de indruk wekte arrogant te zijn. Toen stopte ik om erover na te denken...
De man is vervelend en alles wat slecht aan hem is. Er staan een zestal stomme video's op internet, maar hij is niet arrogant. Hij is misschien een beetje een idioot, een intellectueel en een oplichter, maar arrogant is een eigenschap die niet goed bij hem past.
Het was dus onvermijdelijk om te denken dat we niet veel controle hebben over bepaalde (veel) dingen in het leven. We denken misschien zelfs dat we verstikken of dat we overdreven zijn, en dan bonzen.
Iemand die van buitenaf, ver weg naar ons kijkt, heeft een of andere indruk van ons, wat niet helemaal overeenkomt met wat we willen laten zien. Dit is het moment waarop deze indruk niet langer een vaststaand idee is. Omdat er geen mogelijkheid is.
Mensen zullen zelden recht in je gezicht zeggen wat ze denken, en hoe hard je ook probeert om je imago te veranderen, je moeite zal tevergeefs zijn. Want dat – dat beeld dat ze van jou hebben – zal al uitgekristalliseerd zijn.
En er is niets moeilijker in deze wereld dan iemand van gedachten te laten veranderen. Dus wij volgen. Leven zoals je kunt. Zonder ons al te veel zorgen te maken over wat anderen van ons denken.
We proberen onszelf te controleren op sociale media. We denken een miljoen keer na voordat we iets zeggen. Of nadat we elkaar al hebben gesproken – wat soms nutteloos is, weet je. Of we zwijgen, om verdere verwarring te voorkomen.
Dus wij volgen. Leven zoals je kunt. Maar hoe?
