De Federale Raad voor Psychologie (CFP) heeft vrijdag (31) besloten de straf van ‘openbare censuur’ tegen Rozângela Justino, die in 2007 door de Regionale Raad voor Psychologie van Rio de Janeiro werd toegepast, te handhaven. De psycholoog werd aan de kaak gesteld door bewegingen die de seksuele Freedom, voor het aanbieden van genezende behandelingen voor homoseksuelen in zijn kantoor in Rio.
Het proces bereikte de Federale Raad op initiatief van de psycholoog zelf, die, omdat ze de beslissing van de Regionale Raad niet accepteerde, besloot beroep aan te tekenen in een poging de procedure nietig te laten verklaren. De voorzitter van het CFP, Dr. Humberto Verona, legde uit dat de raadgevers de inzichten van het orgaan in Rio de Janeiro volgden. Bij patiënten met problemen met seksuele geaardheid moet de professional werken met therapieën voor acceptatie en het overwinnen van lijden. “We zullen naar de persoon luisteren, hem helpen zijn lijden onder ogen te zien, maar hem nooit beloven of begeleiden om zijn seksuele geaardheid te veranderen”, zei hij.
Met betrekking tot de inhoud van het besluit, dat door sommigen als mild wordt beschouwd, rechtvaardigde hij dat het initiatief voor het beroep van de beklaagde kwam en dat er in dit geval weinig alternatieven overbleven voor de Raad. "Als het de professional is die in beroep gaat, kan dit Hof de straf niet verzwaren, maar eerder verzachten wat niet door de Raad is aanvaard, of het besluit van de regionale instantie handhaven", legde hij uit. Als het beroep door een andere protagonist – in dit geval de klagers – was ingediend, hadden andere mechanismen kunnen worden gebruikt bij de beslissing om de straf te verlagen of te intensiveren.
Verona weerlegde een van de argumenten van Rozângela Justino waarin zij stelde dat zij zorg verleende op basis van de ICD-10 (International Classification of Diseases Manual), opgesteld door de Wereldgezondheidsorganisatie, waarin artikelen staan die verwijzen naar psychologische en gedragsstoornissen die verband houden met de ontwikkeling van seksuele vaardigheden. oriëntatie en hun oriëntatie, die een specifieke behandeling verdienden. Hij weerlegde dit met een ander artikel uit de ICD-10 zelf, waarin staat dat "seksuele geaardheid op zichzelf niet als een stoornis mag worden gezien".
Rozângela verliet het proces ontsteld en probeerde de pers te ontwijken. Vermomd met een pruik en een zonnebril droeg ze ook een masker, verwijzend naar de grap die ze naar eigen zeggen had gekregen van de Federale Raad voor Psychologie. “Ik werd door de Raad de mond gesnoerd en kon vanwege hun begeleiding geen mensen in psychische nood helpen”, beweerde hij. Ze zei ook dat haar recht op professionele, wetenschappelijke vrijheid en vrijheid van meningsuiting werd ingeperkt.
Hij trok ook de grondwettigheid in twijfel van resolutie nr. 01/99 van de Federale Raad voor Psychologie, die werd gebruikt als leidraad voor de uitoefening van het beroep en die werd gebruikt als argument voor zijn veroordeling. De resolutie gaat ervan uit dat "homoseksualiteit geen ziekte, stoornis of perversie is." De enige paragraaf van de resolutie benadrukt dat “psychologen niet zullen samenwerken met evenementen en diensten die behandeling en genezing van homoseksualiteit voorstellen.”
Rozângela maakte ook van de gelegenheid gebruik om een aanbeveling te doen aan patiënten. "Je kunt op zoek gaan naar andere professionals in jouw stad om de ondersteuning te krijgen die je nodig hebt." Uiteindelijk heeft ze verklaard dat ze haar professionele activiteit normaal zal voortzetten en dat ze gewoon een gewoon mens wil zijn. En wat betreft de vermomming zei ze dat ze bang was voor enig geweld van homoseksuele activisten die volgens de psycholoog 'erg boos en walgend waren van hun werk'.
Beroep bij het federale gerechtshof
Rozângela stapte naar de federale regionale rechtbank van de eerste regio met een mandamusbevel waarin zij verzocht om een bevel tot opschorting van haar administratieve procedure bij het CFP en, bijgevolg, tot nietigverklaring van het proces. Voor haar waren de redenen voor het proces onredelijk en ze wilde nooit een geneesmiddel voor homoseksualiteit promoten, maar eerder patiënten helpen omgaan met stoornissen die voortkomen uit seksuele geaardheid. De plaatsvervangende federale rechter van het 1e Hof/DF, Emília Maria Velano, wees het verzoek af, met het argument dat de rechterlijke macht alleen tussenbeide kon komen als er sprake was van een vorm van belediging van constitutionele principes.
Publieke censuur
De straf voor publieke censuur bestaat uit publicatie van het feit in de pers, vooral in de krant van de Federale Psychologieraad, naast publicatie in de Staatscourant en andere media in Rio de Janeiro. Werk dat zal worden uitgevoerd door de Rio Regional Psychology Council.
De Regionale Psychologieraad zal Rozângela en andere professionals in het veld die dit soort ‘genezing’ aanbieden of publiekelijk pleiten voor behandelingen die de seksuele geaardheid van mensen veranderen, blijven begeleiden en monitoren. Indien de psycholoog een recidivist is, zal zij opnieuw vervolgd worden en om deze reden zal de straf verhoogd worden.
* Speciaal voor de website Een kap.
