Hallo, dokter João! Te midden van zoveel zoekopdrachten op internet vond ik een artikel dat je schreef over homoseksualiteit. Ik ben zes maanden geleden uit de kast gekomen als homoseksueel, maar ik heb last van mijn eigen onbewuste. Ik gebruik al meer dan 10 jaar psychotherapie, vandaag ben ik 18. Toen ik acht jaar oud was, 'ontdekte' een psychoanalyticus mijn homoseksualiteit, probeerde om dit met psychotherapie om te keren en de verplichting op te leggen om van meisjes te houden, zelfs zonder iets voor hen te voelen. Toen ik 15 jaar oud was, raakte ik in een depressieve toestand die als zeer ernstig werd beschouwd; veelgebruikte medicijnen zoals fluoxetine en alprazolam hadden geen effect op mijn lichaam. En ik bleef proberen mijn seksuele geaardheid te veranderen, omdat het een hele grote zonde is in de christelijke wereld, waar we als melaatsen worden gezien en gescheiden zijn van alles en iedereen.
Ik begon ook te lijden aan een sociale fobie, die later veranderde in een staat van paranoia vergelijkbaar met schizofrenie, elke 30 minuten kreeg ik last van paniekaanvallen en somatisaties, zoals: braken, kortademigheid en tachycardie. Na maanden bij dezelfde psychiater, die alleen fluoxetine veranderde in paroxetine, ging ik naar een neuroloog die mij een scala aan medicijnen gaf: Amitriptyline, Bupropion, Sertraline en Rivotril. Ik had geen paniekaanvallen meer en de depressie nam af tot het punt waarop ik een psycholoog kon bezoeken die helaas een van de volgelingen was van de nieuwe golf van ‘seksuele terugkeer’ die mij dwong na te denken en heteroseksuele erotische films te kijken, zodat mijn psyche kon eraan wennen aan de scène en begon ervan te genieten… Het was catastrofaal, al mijn depressies kwamen terug en ik stopte weer met werken…
Tegenwoordig ben ik afhankelijk van medicijnen en leef ik van psychotherapie, ik weet niet meer wat ik moet doen, ik weet niet waar ik hulp moet zoeken, ik weet niet meer wat ik moet doen, of er iets is dat mijn seksualiteit, vertel me, ik kan zoveel lijden niet meer aan. Ik heb al drie keer tevergeefs geprobeerd zelfmoord te plegen, begeleid me alsjeblieft! Bedankt! Silva (São Paulo – SP)
Het idee om iemands seksuele geaardheid te veranderen is volkomen achterhaald. In het verleden geloofden sommige psychologen dat deze verandering mogelijk was. Ze probeerden te veranderen door middel van omkeertherapie, maar de wetenschappelijke literatuur vermeldt geen succesverhalen. Het hoogste wat ze bereikten was het voorkomen dat de homoseksuele man homoseksuele seks had, maar het homoseksuele verlangen bleef bestaan. Het is tegenwoordig bekend dat het niet mogelijk is om dit verlangen te veranderen. De persoon sterft ermee.
Sinds de jaren zeventig zijn representatieve en wetenschappelijke entiteiten van psychologen in onder meer de Verenigde Staten van Amerika, Frankrijk, Spanje en Brazilië na studies en onderzoek tot de conclusie gekomen dat homoseksuele seksuele geaardheid noch een ziekte, noch een stoornis is, en geen perversie. maar eerder een normale variant van heteroseksualiteit. En om emotioneel gezond te zijn en een goede levenskwaliteit te hebben, moet een individu zijn ware seksuele geaardheid ervaren, dat wil zeggen wie hij werkelijk is. Omdat homoseksualiteit geen ziekte is, hoeft er niets behandeld te worden. Het werk van de psycholoog moet gericht zijn op het ondersteunen en verwelkomen van homoseksuele mensen, zodat zij hun homoseksualiteit kunnen ervaren en mogelijke barrières, vooroordelen en discriminatie kunnen overwinnen.
Helaas is er een groep psychologen die verbonden zijn met religies, in het bijzonder katholiek en evangelisch, die religie verwarren met psychologie. Ze gebruiken de dogma's van religie om hun professionele werk te ontwikkelen en een 'genezing' voor homoseksualiteit voor te stellen. Vanuit wetenschappelijk oogpunt is dit een enorme fraude, aangezien de psychologie niet erkent dat het mogelijk is om seksuele geaardheid om te keren en de Braziliaanse Federale Psychologieraad, via Resolutie 001/99, psychologen verbiedt deze praktijk bij hun cliënten te gebruiken.
De resultaten van het werk van deze psychologen, die een ommekeer beloven, zijn schadelijk. Bijwerkingen zijn ernstige gedrags- en psychiatrische stoornissen. Dat is wat er met jou is gebeurd. Helaas bent u wederom het slachtoffer van het geweld van deze psychologen. Door te proberen iets te ‘genezen’ dat niet te genezen is, veroorzaken ze ernstige emotionele gevolgen bij hun homoseksuele cliënten.
Ik denk dat het pad geen zelfmoord is. Je moet moed hebben en het leven onder ogen zien. Het creëren van een coping-repertoire tegen homofobie en weten hoe je met je homoseksualiteit moet omgaan, is voor jou de beste weg. Om dit te doen, moet je op zoek gaan naar een psychologieprofessional die naar zijn praktijk verwijst op basis van wetenschappelijke aannames en niet op basis van religie. Deze professional kan u helpen. Homo zijn is heel goed en gezond. Wees sterk en moedig, geef het leven niet op. Ontvang mijn broederlijke knuffel!
*João Batista Pedrosa is psycholoog (CRP 06/31768-3) en auteur van het boek "Segundo Desire" (Iglu). Stuur uw vragen en vragen naar pedrosa@syntony.com.br. Krijg ook toegang tot uw website.
