in

Hoe absurd

We komen vaak dat oude cliché tegen van “Ik begrijp het niet, een meisje dat zo mooi is als jij, zou elke man kunnen hebben die ze maar wilde” of erger nog “Ik begrijp niet hoe een man niet van vrouwen kan houden” of “Ik hou niet van vrouwen”. Begrijp wat er nodig is als iemand zich kleedt als een ander geslacht dan het zijne’ of ‘je gezicht is zo mooi, ik begrijp niet waarom je niet mager bent’.

‘Ik begrijp het niet’ is voor mij synoniem met ‘Ik accepteer het niet’.

In deze salade van informatie en controverses vraag ik: wat begrijp jij, lezer van deze bescheiden blog, niet? Ja, want veel mensen begrijpen er niets van, maar niemand vraagt ​​ons: wat schokt jou?

Hier zal ik voor mezelf spreken. En ik geloof dat velen hetzelfde gevoel delen.

Naakte vrouwen op televisie shockeren mij. Ik accepteer het niet. Ja, ze zijn naakt! Ik schaam me voor die vrouwen die zichzelf blootstellen aan de absurditeit van het tonen van hun geslachtsorganen, en schaam me voor de vrouwen die dicht bij hun man staan, kwijlend met een mens aan hun zijde. En schaam je voor de dochters en kleindochters die getuige zijn van een kortzichtige kijk op de realiteit van hun lichaam.

Dan heeft iedereen een optie. Dus oké, verander van kanaal en een lekker meisje maakt reclame voor brillen op sterkte, gekleed in een bikini (!). Als televisie een geur had, zou het dan zo prettig zijn om na de lunch je kont in je gezicht te laten wrijven?

Wat moet ik eraan doen? Ik verander van kanaal en schrijf.

Het schokt me dat mensen nog steeds afval op straat gooien en banken in de beek.

Wat moet ik eraan doen? Ik kijk en schrijf.

Het schokt me dat ik een boete krijg voor het lopen op de busbaan, terwijl op die dag en tijd een bruine man tegen iedereen zei dat ze de busbaan moesten nemen vanwege een ongeval waardoor de andere rijstroken waren afgesloten. Ik ben ook geschokt door het aantal kuilen in de straten. Wat moet ik eraan doen? Ik ga in beroep tegen de boete en als ze eraan voldoen, als ze dat niet doen, heb ik pech.

Witte katoenen sokken met een geklede broek shockeren me. Wat moet ik eraan doen? Ik lach.

Ik begrijp mensen niet die hun gezicht aanbieden om te kussen, maar geen kus maken. Wat moet ik eraan doen? Ik pak hem weer vast en vraag met een klap om een ​​kus.

De versnelde consumptie van dingen die we niet nodig hebben, maakt me echt bang. Wat moet ik eraan doen? Mijn deel.

Ik wantrouw mensen die op sociale media gaan zonder een foto op hun profiel. Wat moet ik eraan doen? Ik accepteer hem niet als vriend.

Mensen die uit het busraam roepen: “Hey bitch, ik mis je!” Is slet niet slecht? Hoe dan ook. Wat moet ik eraan doen? Ik doe alsof ik het niet weet.

Als iemand denkt dat de staat van de SP, die 33 procent van het nationale bbp voor zijn rekening neemt, cool is, dan stelt dat mij teleur. Wauw, het zou cool zijn als het BBP van alle staten in het land zou worden versterkt en de staat van de SP duizend keer beter zou zijn, omdat het zijn winsten niet zo vaak met de vakbond hoefde te delen. Concentratie van inkomsten is voor niemand goed. Wat kan ik eraan doen? Ik discussieer en schrijf.

Luciano Huck en Angélica op de cover van Veja laten me lachen als voorbeeld van een modern stel. Wat bedoel je met voorbeeld? Ik hou van ze allebei als mediamensen, maar ik weet niet of ze hun naaste mensen en elkaar goed behandelen. Ik heb geen idee hoe ze zich privé gedragen. Een voorbeeld voor mij zijn echtparen die, in echte moeilijkheden, hun problemen overwinnen en zelfs in armoede samen blijven. Wat kan ik eraan doen? Ik koop het tijdschrift niet.

Het corporatisme van het schouderklopje schokt mij. Wat moet ik eraan doen? Het spijt me.

Het doet me zoveel verdriet door de oorlog en zoveel hongerige mensen. De verkrachtingen en stenigingen. Ik accepteer geen huiselijk geweld en kindermishandeling. Onwetendheid en intolerantie maken mij kwaad. Wat moet ik eraan doen? Ik bid.

Mensen met zulke middelmatige levens irriteren mij omdat ze over de levens van anderen moeten praten om zich levend te voelen. Wat moet ik eraan doen? Minachting.

Een taxichauffeur die de hele Bijbel aanhaalt en mij uiteindelijk misleidt door langere routes te nemen om R$8,00 meer te vragen voor de rit, is absurd. Wat moet ik eraan doen? Iets. Ik zou het melden, maar ik denk dat dat de man pijn zou doen en dat hij het harder nodig heeft dan ik.

Ik denk dat deze lijst nog duizend andere dingen zou bevatten, maar de algemene conclusie is: als je niet het vermogen hebt om het te begrijpen, accepteer het dan gewoon. Heb je je ooit voorgesteld dat ik alles wat mij shockeert in de bovenstaande lijst direct iets zou veranderen? Ik zou de taxichauffeur slaan, pedofielen vermoorden en op bruine mensen spugen. En zelfs dan zou het niet werken.

Omdat er duizend andere dingen zijn die we niet begrijpen en niet accepteren en die veranderd kunnen worden voor het algemeen welzijn van IEDEREEN en niet alleen voor onszelf.

Doritos en de homocampagne

Salvador heeft een nieuw feest voor meisjes