Mexico-Stad heeft een wet aangenomen die homoseksuele burgers gelijke rechten garandeert als heteroseksuelen, inclusief het recht op adoptie. De Katholieke Kerk van Mexico sprak zich via haar vertegenwoordigers uit tegen de wet en beweerde dat homoseksuelen kinderen willen adopteren om ze seksueel te misbruiken, en ze ook willen gebruiken voor kinderpornografie en prostitutie. Het zou komisch zijn als het niet tragisch was!
Ik zou de vertegenwoordigers van de Katholieke Kerk in Mexico aanraden om hun mond te wassen of hun mond te houden als ze op deze manier over homoseksuelen praten! Ik zou ook aanraden om het boek "Fallen Order" te lezen, van Karen Liebreich, PhD in geschiedenis aan de Universiteit van Cambridge. De studie is een langdurig historiografisch onderzoek naar pedofiel misbruik gepleegd door Europese geestelijken. Karen dateert uit de 1050e eeuw en onthult ons onder andere dat Pedro Damian, nu een heilige, in het jaar XNUMX een rapport schreef aan paus Leo IX over seksueel misbruik van kinderen, waarin hij de hiërarchische superieuren beschuldigde van kindermisbruik van priesters. van medeplichtigheid en medeplichtigheid aan schuldgevoelens. Resultaat: Paus Leo IX hield het rapport van St. Peter Damian stil.
"De zaak stilzwijgen" als het op hen aankomt, en dan, met opgeheven vingers, homoseksuelen ervan beschuldigen pedofilie te plegen, is sinds de 11e eeuw wat sommige Romeinse prelaten hebben gedaan.
Karen vertelt ons ook een ander geval: in de 17e eeuw werd seksueel misbruik van kinderen dagelijks beoefend door priesters van de "Religieuze Orde van Vrome Scholen", ook wel bekend als "Scholapius Vaders", die zich toelegden op de opvoeding van kinderen van arme ouders. . José de Calazans, de stichter van de Orde en vandaag de dag een heilige, wist van het seksueel misbruik van kinderen en probeerde "de zaak te verzwijgen". Paus Innocentius X benoemde Stefano Cherubini, een verstokte pedofiel, tot hoofd van een ordeschool in Napels. Toen hij hoorde dat hij vanwege het misbruik met ontslag werd bedreigd, dreigde de pedofiele pater Cherubini de Orde te vernietigen door alles te vertellen wat hij wist, met andere woorden: hij was niet de enige. De heilige stichter van de Paters Escolápio, José Calazans, schreef aan een vriend: "verdoezel deze grote schande zodat deze niet ter kennis van onze superieuren komt".
Johannes Paulus II werd tijdens zijn lange pontificaat geconfronteerd met zijn grootste crisis in de zaak van de seksueel misbruikschandalen van Amerikaanse en Europese pedofiele priesters, en probeerde de zaak voor zover hij kon 'verzwijgen'. Het duurde niet lang voordat de pers over de hele wereld berichtte over wat er gebeurde binnen de muren van enkele, zelfs vele, katholieke parochies.
Het schandaal bereikte acute proporties in februari 2004, toen het College of Criminal Justice van de John Jay Universiteit in New York een rapport publiceerde waarin de wereld werd verteld dat 4% van de Amerikaanse geestelijken in de tweede helft van de 20e eeuw was beschuldigd van seksueel misbruik. met minderjarigen. Dit komt overeen met 4 priesters die in de Verenigde Staten ongeveer 11 minderjarigen hebben misbruikt, waarvan de helft onder het pontificaat van Johannes Paulus II.
Twee jaar voordat deze bom op Vaticaanstad viel, hoorde de wereld wat er gebeurde in het aartsbisdom Boston: de paters John Geoghan, Shanley en Birmingham werden in de media ontmaskerd als pedofielen. De eerste werd door de Boston State Court veroordeeld wegens misbruik van meer dan 130 minderjarigen. Destijds had de toenmalige kardinaal Ratzinger, nu paus Benedictus XVI, wekelijks een ontmoeting met Johannes Paulus II. Tijdens deze bijeenkomsten verzekerde hij de toenmalige paus dat minder dan 1% van de katholieke geestelijken in de Verenigde Staten het ‘doelwit’ was van klachten, wat uit het rapport van de John Jay University bleek een leugen te zijn.
Kardinaal Bernard Law was destijds verantwoordelijk voor het aartsbisdom Boston, een eersteklas 'case-saver'! De wet heeft, in plaats van correct op te treden in het geval van pedofiele priesters, ze aan de politie overgedragen, ze aan de kaak gesteld, ze eenvoudigweg uit parochies overgebracht en ze waren dus vrij om meer misbruik tegen minderjarigen te plegen. In 2002 aarzelde Law, onder druk van de pers om af te treden... Maar Johannes Paulus II stond hem niet toe af te treden. Dit gebeurde pas toen de situatie onhoudbaar werd, in 2003. Maar in 2004 presenteerde Johannes Paulus II hem als aartspriester van de Basiliek van Santa Maria Maggiore in Rome, een hoge positie in de Kerk. Bovendien is kardinaal Law, medeplichtig aan veel seksueel misbruik tegen minderjarigen, tot op de dag van vandaag lid van zeven gemeenten en twee raden van de Romeinse Curie.
De Boston Globe vroeg destijds in een vernietigend artikel: ‘Moest het Vaticaan dezelfde week kiezen om in een Romeinse basiliek de belangrijkste architect van de ramp die hen had getroffen (de parochies van het aartsbisdom, 357 van hen) in te wijden? (gesloten door de nieuwe aartsbisschop van Boston) Laten we de fundamentele verdorvenheid buiten beschouwing laten van het belonen met een luxe sinecure in de Eeuwige Stad van een bedrieger in de seriële verkrachting van kinderen. Welk duidelijker signaal zou de rooms-katholieke kerk aan haar gelovigen kunnen geven dat zij gerechtigheid toepast? op twee niveaus, één voor leken en één voor geestelijken?"
Een snelle Google-zoekopdracht is genoeg om erachter te komen: zo'n twee miljard dollar is het bedrag dat de Rooms-Katholieke Kerk betaalt aan kinderen die het slachtoffer zijn van seksueel misbruik. Alleen al in 2007 betaalde het aartsbisdom Los Angeles 508 slachtoffers het equivalent van 1,2 miljard reais (660 miljoen dollar). Het bisdom Detroit ging failliet en afgelopen december leerde de wereld dat de Kerk veertig jaar lang seksueel kindermisbruik door priesters in het katholieke Ierland had verdoezeld. Dit feit werd bekend door een rapport van meer dan 40 pagina's, dat alleen betrekking had op het aartsbisdom Dublin, het resultaat van uitgebreid onderzoek onder leiding van de rechter, dr. Yvonne Murphy. Op eerste kerstdag, 700 december 25, traden twee Ierse bisschoppen, Eamonn Walsh en Raymond Field, af vanwege het schandaal.
Joaquin Navarro-Valls, numerair lid van het Opus Dei, die meer dan twintig jaar lang de woordvoerder van het Vaticaan was in het ‘tijdperk van Johannes Paulus II’, was de eerste persoon in de katholieke kerk die homoseksualiteit en pedofilie publiekelijk met elkaar in verband bracht. Hij is er altijd onvermurwbaar in geweest om de pers te vertellen dat ‘homopriesters’ verantwoordelijk zijn voor dergelijke misstanden. Nu weten we dat dit niet waar is! We weten het, omdat serieus onderzoek naar dit snode onderwerp ons leert dat de meerderheid van de seksuele misbruikers van minderjarigen heteroseksueel is, waarvan 75% mannelijk, die een nauwe en symbolische machtsrelatie onderhouden met het slachtoffer (vaders, grootvaders, stiefvaders, ooms, oudere broeders, priesters, evangelische pastors…).
Ik ben er zeker van dat er fatsoenlijke priesters in de katholieke kerk zijn, oprecht en trouw aan gewijde bedieningen, echte werkers en bouwers van een meer egalitaire en rechtvaardige samenleving, ook voor homoseksuelen! Ik heb een paar vrienden die katholieke priesters zijn, en sommigen van hen zijn homoseksueel. Het zijn liefdevolle, serieuze mensen die werkelijk het celibaat naleven dat door de wetten van de Kerk wordt opgelegd. Ik weet dat ze ook lijden als ze uitspraken als die van vorige week uit Mexico horen. Er zijn echter geen argumenten tegen de feiten en ze zijn er, helder en schoon als mineraalwater, zodat iedereen voor eens en altijd kan weten wie de pedofielen werkelijk zijn!
Tegen de vertegenwoordigers van de Kerk van Mexico en tegen al diegenen die oprechte en fatsoenlijke homoseksuelen beschuldigen, wier nobele wens het is een gezin te stichten, zeg ik luid en duidelijk: houd je mond.
