Het christelijke begrip van seksualiteit is een veelbesproken en vaak controversieel onderwerp. Traditionele opvattingen beperken vaak rechten, ontkrachten ervaringen en leggen ongewenste onderdrukking op aan mensen die transgender zijn of zich als queer identificeren. Misschien wel de beste manier om deze intolerantie te bestrijden is door duidelijk te maken dat deze mensen ook het recht hebben om hun christelijk geloof te uiten.
De christelijke religie zou, in de woorden van Isaac Archuleta, die werkt als seks- en relatietherapeut en die zich ook als queer identificeert, gecentreerd zijn rond een medelevende en inclusieve Christus, die zelfacceptatie en de uitdrukking van authenticiteit mogelijk maakt.
Hij stelt dat de meeste vormen van christendom waarmee de meeste Amerikanen tegenwoordig bekend zijn, een pad van onderdrukking zijn. De visie van veel christenen wordt beperkt door het simplistische en reducerende idee dat de hele mensheid verdeeld is tussen mannen en vrouwen, waarbij afstand wordt gedaan van respect en acceptatie voor de vele bestaande genderidentiteiten.
Queer Theology brengt echter een meer inclusieve en onthullende bijbelinterpretatie. Hierdoor leren we dat God menselijke wezens ver voorbij de man/vrouw-polariteit heeft geschapen. God heeft diversiteit geschapen. Als gevolg hiervan vinden veel transgender- en queergelovigen deze visie uiteindelijk een manier om hun identiteit met hun geloof te verzoenen.
Uit een onderzoek dat in 2022 door The Trevor Project werd uitgevoerd, werd vastgesteld dat er een aanzienlijk aantal jongeren was die zich identificeerden als LGBTQIA+ en ook tot een religieuze gemeenschap behoorden.
Deze bevinding benadrukt het belang van het besteden van aandacht aan dit debat en het herdefiniëren van geloofsdiscoursen gebaseerd op vooroordelen en intolerantie, om het lijden uit te roeien van mensen wier genderidentiteit niet in binaire getallen past.
In deze zin beschreef BT Harman, maker van de blog ‘Blue Babies Pink’ en die zich identificeert als transgender, hoe moeilijk het is voor trans- en queer-mensen om geaccepteerd te worden in christelijke gemeenschappen, waarbij ze vaak hun identiteit moeten onderdrukken of zelfs ontkennen. geaccepteerd.
In deze strijd voor respect en inclusiviteit sluit Kei Koito, een klassiek geschoolde organist, zich aan bij een groeiend koor van transgenders die hun plaats opeisen in christelijke gemeenschappen over de hele wereld. Het brengt het perspectief naar voren dat het zijn van een transgender/queer persoon en een gelovig persoon elkaar niet uitsluiten.
Tussen fouten en successen is een nieuw pad geplaveid voor de opname en acceptatie van alle vormen van genderdiversiteit in de christelijke religie. Door te zoeken naar een nieuwe interpretatie van geloof dagen transgenders en queer mensen het traditionele verhaal uit en openen ze de deuren naar een meer inclusief, pluralistisch en daardoor authentieker christendom.
De taak is misschien niet gemakkelijk, maar degenen die het ware gezicht van God zoeken, zijn niet bereid op te geven. Zoals Archuleta zich goed herinnerde, is een christelijke boodschap immers geworteld in de bevrijding van onderdrukte mensen, en dit lijkt de weg te zijn die trans- en queer-mensen volgen in hun spirituele debatten.
