Herontdekken, opnieuw beginnen, vernieuwen, herboren worden… In de onophoudelijke zoektocht naar jezelf.
Ik begin mijn leven vanaf vandaag opnieuw, dit is mijn startpunt. Schrijven is een van de grootste geneugten die ik in het leven heb, wat er ook gebeurt, of het nu fictie is, kronieken, recensies van films die ik kijk, brieven aan dierbare en zeldzame vrienden, kortom, het geschreven woord fascineert me en geeft me een uniek plezier. transcendentaal. En dit is mijn herontdekking.
De beweging van het leven brengt ons soms weg van wat van vitaal belang is voor ons om gelukkiger te zijn, of beter gezegd, het brengt ons weg van wat van vitaal belang is voor ons om toleranter te zijn tegenover de chaos die het leven is, het chaotische en verrukkelijke leven. Ja, het leven is tegenstrijdig!
Het herontdekken van het schrijven opent mij voor een dialoog die ik hier op deze blog wil voeren. Ik wil niet dat het simpelweg een dagboek is, maar een punt van gesprek en kennis. Blogs waarop je leest wat die en die deed bij Ik weet niet wie er partij is, of regionale artiesten die een satelliet-ego hebben en denken dat ze een groot bereik hebben en alleen over zichzelf praten en er veel van voor zichzelf hebben, maar ik meer willen.
Ik ben herboren en vernieuwd... Leuk je te ontmoeten, ik ben Kelly McQueen, welkom!
Ik draag deze post op aan mijn dierbare en waardevolle vrienden: Sérgio Kamei, Sueli Yamada, Danila Feitosa Ishii en Márcia Sato (voor hun steun, genegenheid, begrip en ontspanning tijdens mijn laatste seizoen in het buitenland). En vooral aan mijn mooie en dierbare vriendin Tiago Grandeza.
